ခိုင်းကောင်းတဲ့နွား နှစ်လယ်ထွန်ရတတ်တယ်…တဲ့….။ ဟိုတစ်နေ့က ကောင်းကင်ကို ကောင်းကင် အသိတစ်ယောက်က ပြောလိုက်တဲ့ စကားပါ…။ ကိစ္စများမြှောင် လူတို့ဘောင်ဆိုတာ တစ်ကယ်ပါပဲ…။ လွယ်အိတ်လေးဆွဲပြီး ကျောင်းတက်ရတဲ့ဘဝတုန်းကလောက် ဘယ်မှာ ရိုးရှင်းမလဲနော်…။ အလုပ်ခွင်ဝင်ပြီဆိုရင်ဖြင့် လူစုံ၊ စိတ်ဓာတ်အစုံနဲ့ တွေ့ရတတ်တာပဲ..။ အရှောင်အတိမ်းလဲ တတ်ရ၊ နပ်ရသေးတယ်။ ကိုယ့်ကိုနင်းပြီး အပေါ်ရောက်ချင်တဲ့သူကို ရှောင်ရ၊ သူ့အပြစ်ကိုယ့်အပြစ်လာလုပ်တဲ့သူကို ရှောင်ရ၊ ကိုယ့်ခေါင်းပေါ်လွှဲလွှဲချတတ်တဲ့ အရှုပ်ထုတ်ကြီးကို ရှောင်ရနဲ့..။ အလုပ် စ လုပ်ခါစတုန်းကတော့ ငချွတ်ပေါ့…။ လူတွေ အကြောင်းမသိသေးဘူးလေ…။ ကူညီတဲ့သူတွေရှိသလို တွန်းချတဲ့သူတွေလဲ ရှိတယ်..။ အတွန်းကြမ်းရင်တော့ ခံပေတော့ပဲ…။ အလုပ်လုပ်တာ နှစ်တွေ ဆယ်စုနှစ်မပြည့်တစ်ပြည့်တောင် အတွန်းခံရတဲ့အကွက်တွေ တစ်ခါတစ်ခါ ပေါ်ပေါ်လာသေးတယ်..။ ခုဖြစ်နေတာကတော့ ကောင်းကင်ပြာရဲ့ မန်နေဂျာမမပါ..။ လူကြီးရှေ့တော့ သူလုပ်နိုင်တယ်..၊ တခြားတစ်ယောက် ထပ်ခန့်ရန်မလိုပေါ့…။ ပြီးတော့ […]