naywoon niအိမ်အိုတော့ကျားကန် …. လူအိုတော့ ပန်းပန်(၂) (အဲဒိမှာ …ဇာတ်လိုက်ဘယ်သူထားရမလဲ စဉ်းစားနေတာ …။ တစ်ပတ်လောက်ရှိမှ သွားတွေ့တယ်…။ ငမူးအကြောင်း အရင်စပြောရင် ဖတ်ကောင်းမလားလို့…..:P) ငမူးအကြောင်း အရင်စပြောရမယ်ဆိုရင် သူကနှစ်ဘက်သော ဘိုးဘွားတွေရဲ့ အချစ်တော်…။ အပြင်မှာ မောင်နှမတွေကြားထဲမှာ မိဘတွေက ဂလန်ဂဆန်လုပ်ပေမဲ့..။ ဘိုးဘွားတွေနဲ့တည့်အောင်ပေါင်းတယ်….။ သူ့ဟာသူမူးနေပေမဲ့ ဘိုးဘွားတွေကို ထမင်းကျွေးပြီး နင်းနှိပ်ပေးပြီးမှ သူဖာသာသူ သွားစရာရှိတာသွား သောက်စရာ ရှိတာသောက် လုပ်တယ်……။ ဘယ်မှ မသွားချင်လည်း အောက်ထပ်က သူ့အခန်းထဲမှာပဲ… တစ်ညလုံးသောက်တယ်….။ သူ့အခန်းတစ်ခုပဲ တစ်ညလုံးလျှပ်စစ်မီးထွန်းခွင့်ရတယ်…။ ကျန်တဲ့ အခန်းတွေမှာ ညရှစ်နာရီလောက်အထိပဲ ထွန်းခွင့်ရတယ်…။ တစ်ခါတစ်လေလည်း သူ့အခန်းထဲမှာပဲ သူ့အပေါင်းအသင်းတွေ နဲ့ အရက်သောက်တတ်တယ်…..။ အဲဒိလိုညမျိုးမှာ အိမ်မှာရှိတဲ့သူတွေ အိပ်ရေးပျက်မဲ့သာကြံထား……။ တစ်ခါတစ်ခါကျတော့လည်း သူက သူ့အပေါင်းအသင်းတွေနောက်လိုက်သွားပြန်ရော……..။ ဘယ်မှမသွားချင် […]
အိမ်အိုတော့ ကျားကန် လူအိုတော့ ပန်းပန် တဲ့…။ သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ မြန်မာစကား…။ နေဝန်းနီတွေ့ဖူးတဲ့ အိမ်အကြောင်းပြောရဦးမယ်…။ နားထောင်မယ်မဟုတ်လား…။ မြို့တစ်မြို့မှာပေါ့ဗျာ…။နေရာကမြို့လယ်ခေါင်…။ခြံဝန်းကျယ်ကြီးရှိတယ်..။ခြံဝန်းကျယ်ကြီးလို့ပြောရအောင် တော်တော်ကိုကျယ်တာ…။ အရင်ကတော့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ခြံခတ်ထားဖူးမှာပေါ့….။ ခုတော့ တော်တော်ကို ဖရိုဖရဲ ခရိုခယိုင်ဖြစ်နေပြီ…။ ခြံစည်းရိုးကာထားတာက သုံးလက်မ တစ်လက်မကို တန်းပစ်ပြီး နှစ် -တစ်လက်မလေးတွေ ကာထားတာ..။ ခြံစည်းရိုးတိုင်တွေက လေးလက်မ ပတ်လည်လောက် ရှိတဲ့ တိုင်လုံးတွေနဲ့…။ တိုင် တစ်တိုင်ချင်းစီမှာလည်း အောက်က အုတ် ခုံလေးတွေပါတယ်…။ အသေအချာလုပ်ထားတာပါပဲ…။ ခုတော့ ကာရံထားတဲ့ ခြံစည်းရိုးက မြို့ ကလနားမှာနေတဲ့ စည်းကမ်းမရှိသူတစ်ချို့ရဲ့ ထင်းခွေ ခြင်းခံရသလို… အဲဒိအိမ်က ထမင်းဟင်းချက်တဲ့ ကောင်မလေးကလည်း လူကြီးတွေလစ်ရင်လစ် သလို မြို့ထဲလာလည်ရောင်းတဲ့ ထင်းသည်က ထင်းမဝယ်ပဲနဲ့ ခြံစည်းရိုးကို ထင်းလုပ်တတ်တယ်..။ […]
fattyအောင်မောင်းနှင့် ဖိုးပိန်တို့မှာ တရပ်လုံးက မျက်မုံးကျိုးကြသူများဖြစ်သည်။ အရက်သောက်ဖဲရိုက် မိန်းကလေးတွေတွေ့ရင်ဖြင့် ငန်းမြွေက အရှုံးပေးရမည်ထင့်..။ ဟေ့ကောင် .. အောင်မောင်း … တနေ့ကဒေါ်စိန်ကြီးငါတို့ကြက်ခိုးတာ သွားတိုင်တာကိုငါတော့မကြေနပ်ဘူးကွာ …။ မင်းဘာလုပ်ချင်လို့လဲ … မနက်အစောကြီး ဒေါ်စိန်ကြီး ရွှေတချောင်းဘေးက မကျီးပင်အောက်ကဖြတ်တဲ့အချိန် လန့်အောင်လုပ်ရအောင် …။ ချကွာ လုပ်မယ်ကွာ ..။ မနက်စောစောကြီး အာရုံတောင်မတက်ခင် အောင်မောင်နှင့်ဖိုးပိန်တို့ ရွှေတချောင်းချောင်းဘေးဆုံကြသည်။ ဖိုးပိန် …မင်းအပင်ကြီးဘေးကကွယ်နေ ..။ ငါ အပင်ပေါ်တက်ပြိး အနိမ်းဆုံးကိုင်းပေါ်ကနေ ထမိန်ကြီးဝတ်ပြီး ခြေထောက်ကြီးတွဲလောင်းချထားလိုက်မယ်။ ဒေါ်စိန်ကြီး မလန့်ခံနိုင်ရိုးလားကွာ …။ အကြံကောင်းမှကောင်း အောင်မောင်းရာ ကဲ တက်တော့ ..။ငါ အပင်နောက်ကနေချောင်းနေမယ် လာတာမြင်ရင်လဲ အချက်ပြမယ် ။ ဖိုးပိန်မှာ အပင်နောက်အသာလေးကွယ်နေလိုက်သည်။ အောင်မောင်းကတော့ မန်ကျီးပင်ပေါ်ဖက်တွယ်လျှက် ကိုင်းများဆွဲကာ […]
comegyiပြည်သူတိုင်းသား ၊ ရင်ဝယ်သားသို့၊ သနားမကင်း ၊ အရှင်မင်း။ ကျွန်ရင်းမှန်စွာ၊ ဖျာ့ကျွန်မှာလျှင် ရှေ့ခါလက်တွင်း ၊ နွားတစ်ရှဉ်းနှင့် ၊ စိုက်ခင်း လယ်ယာ ၊ ထွန်ရပါ၏။ ခုခါ တစ်ဖက် ၊ သေသည့်တွက်ကြောင့် ၊ နှစ်ဖက် ပြည့်အောင် ၊ နွားတစ်ကောင်ကို ၊ စောင်မ သနား ပေးပါဖျာ့ဟု၊ လျှောက်ထားနည်းကောင်း ၊ သား အလောင်းက ၊ ကြောင်း ကားသွန်သင် ၊ နှုတ်တက်ကျင့်မှ နန်းရင်ပြင်မှောက်၊ မင်းရှေ့ရောက်သော် ၊ ရွှံ့ကြောက် ပညာ ၊ နည်းလေရှာ ရု် ၊ ကျွန့်မှာ ရှိရင်း ၊ နွားတစ်ရှဉ်းဖြင့် ၊ စိုက်ခင်းလယ်ယာ ၊ ထွန်ရပါ၏ […]
ကျနော်ကတော့လူဟောင်းအတော်များများသိကြတဲ့အတိုင်း စာရိုက်နှေးလှသူဖြစ်သည်ကတေကြောင်း … အာရုံကြောအားနဲတာကတကြောင်းမို့ အဲဒီပထမပိုင်းလောက်ကို မနဲရိုက်ယူရပါတယ်။ မှတ်မိကြမှာပါ ကျနော်မနးလေးဂေဇက်ဝင်ခါစက စာရွက်ပေါ်လက်ရေးနဲ့ချရေးပြီး Scan ဖတ်ပြီးတင်ရပါတယ်။ အခုမှ မြန်မာလို မတောက်တခေါက်ရိုက်တတ်တာပါ။ တောင်းပန်ချင်တာကတော့ ကျနော်က ဇာတ်လမ်းကျောရိုးကို သိထားသူဖြစ်ပါတယ်။ စာရိုက်ညံ့တော့အတိုဘဲချုံးကြပါစို့ ဝတ္ထုပုံစံဆိုရင်တော့စာစီစာရိုက်တယောက်ကိုငှားရမယ်ထင်ပါတယ် ..။ တခုရှိတာက ….အယ်ဒီတာချုပ်ကလည်း twist လေးဘာလေးထည့်ပေးပါဆိုတော့လည်း သူ့လဲအားနာရပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ကြိုးစားပြီး ဝတ္ထုပုံစံလေးရေးကြည့်တာပေါ့ ….။ ဟိုတုန်းကတော့ ရတနာပုံသတင်းစာမှာဖေါ်ပြခြင်းခံရတဲ့သတင်းတပုဒ်ဖြစ်ပါတယ်။ သီပေါမင်ရဲ့ ဆုချီးမြှင့်ခြင်းလဲခံရပါတယ်။ ကာယကံရှင်တွေကိုပါ…။ အဲဒီထဲကတယောက်က ကျနော်နဲ့ဆွေမျိုးတော်နေပါတယ် ဒါကြောင့်ကျနော်ရဲရဲရေးရဲတာပါ။ တခုရှိတာက computer ရှေ့ရောက်မှ လက်တန်းဝတ္ထုရေးတယ်ဆိုတော့သိပ်တော့ကောင်းမှာမဟုတ်ဘူးနော…။ ကျနော်လိုချင်တာက … ကျနော်ဦးတည်တာက သုတေသနပြုနေသူများရှိခဲ့ရင် .. သက်ဆိုင်သူတွေနဲ့ပါတ်သက်တဲ့သူတွေသက်ရှိထင်ရှားရှိချိန်မို့ မည်သူမဆိုမေးမြန်းနိုင်ကြောင်းပါ။ သူတို့ရဲ့မြေးရှိပါသေးတယ် … ဆွေမျိုးတွေလည်းရှိပါသေးတယ်။ မနက်ဖန်အပြီးရေးပြီး နိဂုံးချုပ်ပေးပါမည့်အကြောင်း တောင်းပန်ရင်းဖြင့် … […]
” ဟဲ့ ဘယ်က ကလေးလဲဟဲ့ လုပ်ကြပါအုံး လုပ်ကြပါအုံး.. ခွေးညိုကြီးကိုအမြန်ချည်လေ … အော်” အိမ်ဝိုင်းအတွင်း ဆူညံ ပြာလောင်ခတ်ကုန်တော့သည်။ ခွေးညိုကြီးကိုပြေးဆွဲမည်လုပ်တဲ့သူကလုပ် ကလေးဆီပြေးတဲ့သူကပြေးတဲ့သူကပြေး ..။ အော်တဲ့သူကအော် … တုတ်ကိုင်တဲ့သူကကိုင် …။ ခြံဝင်းဂလန့်ထိုးမထားကြဘူးလား …။ နောက်ကျသွားပါပြီ …။ ခွေးညိုကြီးမှာ ကလေးဆီသို့ တရှီန်ထိုးပြေးတော့သည်။ ခါတိုင်းခြံဝင်းသော့ခတ်ထားတာတောင်ခြံရှေ့ သိပ်ပြီးဖြတ်လျှောက်ရဲကြတာမဟုတ်။ သတိနှင့်လျှောက်ကြရသည်။ လူဖြတ်လျှောက်တာနှင့် တဟုန်ထိုးပြေးကာခြံဝင်းတခါးကိုတွယ်တက်ပြီးအတင်းဟောင် ပြီးဆွဲမည့်ကိုက်မည့် ပုံရှိသည်။ အောင်မလေးသေပါပြီ … ဒီတခါတော့ သောက်ကျိုးနဲပြီဟေ့ ….။ ဟာ ။။။။။။။။။။။။။။။။။ ကြည့်.. ကြည့် .ကြည့်ကြပါအုံး … အရီးလေးရေ ခွေးညိုကြီးကပတပ်ရပ်ပြီး ကလေးကိုလျှာနဲ့ရက်နေတယ်တော့ ဘယ့်နှယ်ဟာတုံး ထူးဆန်းပါဘိ..။ အဲတော် ..ဟုတ်ပါရဲ့ ဟဲ့ ဘာငေးနေတာလဲ ကလေးကိုခေါ်လိုက်လေ … […]
thit min***ပြီးပြည့်စုံပြီးသူများကို မရည်ရွယ်ပါ။ ကြိုးစားလုပ်ကိုင်နေပါလျှက် ကိုယ့်ဘဝကိုယ်အားမလို၊အားမရဖြစ်နေရသော မိတ်ဆွေတို့အတွက်လက်ဆောင်ဖြစ်ပါသည်။*** တာတိုမှာခွန်အား တာလတ်မှာအဆုံးအဖြတ် တာဝေးမှာစိတ်ဓာတ်လို့ ဆရာခမ်းလိတ်ကရေးခဲ့တယ်။ ကိုထီးဆိုခဲ့တယ်။ ဆက်ပြီးတော့ အဲဒီသီချင်းမှာဘဲ ရွှေဆုလဲမမက်မော ငွေဆုလဲမမက်မော “ရေ” တခွက်ဘဲ စိတ်စောလို့ ဆက်ရေးထားပြန်တယ်။ ဟုတ်တယ် ခုလူလတ်ပိုင်းဆိုတော့ “ဘဝတာဝေးပြေးပွဲ” တော်တော်ပြေးခဲ့ပြီ၊ ခရီးပေါက်ခဲ့သလားဆိုတော့ အင်း….အတန်အသင့်ပေါ့လို့ဘဲ ဖြေနိုင်မည်။ ပန်းတိုင်ရောက်ပြီလားလို့မေးလာရင်တော့ ပြတ်ပြတ်သားသား ဖြေလိုက်စရာ အင်အားမရှိ။ တာဝေးအပြေး တွင်ရှိအပ်သော “စိတ်ဓာတ်” က ပန်းတိုင်ကို လွယ်လွယ်မရောက်နိုင်သောအခက်အခဲများနှင့် ကိုယ်ရောစိတ်ပါပင်ပန်းမှု များက ရွှေဆု၊ငွေဆု၊ဆိုသောပန်းတိုင်ထက် ရောက်ရာနေရာတွင် ရပ်တန့်နားလိုက်ချင်သောစိတ်= ရေတခွက် ကိုသာ စိတ်စောမိသည်က လက်တွေ့။ ဪ လက်ရှိဘဝကိုမကြေနပ်နိုင်သော ဒါမှမဟုတ် ကြေနပ်စရာကောင်းသောအနေအထား တွင် ရောက် မနေသော လူလတ်ပိုင်းအသက်အရွယ်များ၏ စိတ်အကြပ်အတည်း Midlife crisis ဟုခေါ်သည်ပေါ့။ […]
taungpawtharကျွန်တော် က ခပ်အေးအေးပဲ နေတတ်တော့ သူငယ်ချင်း နည်းနည်းပါးပါးလောက် ပဲရှိပါတယ် ။ မူလတန်းကတည်းက အထက်တန်းအထိ တွဲ လာ တဲ့သူတွေထဲ က ကျော်နိုင် ့ကို တော့ အခင်ဆုံးပါပဲ ဆယ်တန်းမအောင်မချင်း ရည်းစားမထားဘူးလို ့ တိုင်ပင်ဆုံးဖြတ် ခဲ့ကြပြီး စာ ကို ပဲ ကြိုးစားခဲ့ကြပါတယ် ဆယ်တန်းလဲ အောင် ရော် သူ က ပိုက်ဆံမတတ်နိုင်လို ့ ကျောင်းဆက်မတတ် နိုင် ဖြစ်ရာ ကနေ ခုထိတက္ကသိုလ် ဆက်မတက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ တကယ်တော့သူက ကျွှန်တော့ထက် တောင် ပို တော်ပါတယ် သူသာ သူဖြစ်ချင်တဲ့အင်ဂျင်နီယာ ကြီးဖြစ်ခဲ ့ရင် တိုင်းပြည်ကအားထားရတဲ့ ထူးချွှန်တဲ့ သူတယောက်ဖြစ်မှာ သေချာ ပါတယ် ခုတော့ […]
စဆရ ႀကီးလူရယ်ဟု ဖြစ်လာပြီဆိုကတည်းက လူသားပီသစွာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို စတင်ခံစားလာတတ်ခဲ့ကြသည်မှာ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ကပင်ဖြစ်သည်။ အချိုးအကွေ့များလွန်းသော လူ့ဘဝကြီးတွင် သံသရာ အကွေ့ပေါင်းများစွာဝယ် ကြုံဆုံခဲ့ရသော ချစ်သူများလည်း မနည်းတော့ပေ။ ငယ်နုစဉ်ကာလသည်ကား မိမိချစ်ခင်နှစ်သက်သူများအား ချစ်သူဘဝဖြင့် ချစ်နေရခြင်းသည်သာ အကြီးမားဆုံးမျှော်လင့်ချက်ဖြစ်ပြီး အကောင်းဆုံးသော အနာဂါတ်များကို စိတ်ကူးယဉ်ပုံဖော်ကြည့်ကြခြင်းသာဖြစ်သည်။ စိတ်အလိုလိုက်ကြသူသက်သက်သာ ချစ်ခြင်း၏ဆုံးခန်း၊ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ခြင်းသို့ မလျှော်မကန်နည်းလမ်းများဖြင့် ရောက်ကြခြင်းဖြစ်တော့သည်။ ချိန်းတွေ့ရာမှ မပြန်ရဲကြတော့ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ မိဘများ၏ ကိုင်တွယ်ပုံ ညံ့ဖျင်းခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဘေးပါတ်ဝန်းကျင် ပယောဂကြောင့်လည်းကောင်း၊ အစရှိသည့် အကြောင်းအရာများစွာကြောင့်သာ နည်းလည်းတစ်ကျမဟုတ်ဘဲ အိမ်ထောင်ကျခြင်း ဖြစ်ကြတော့သည်။ အဆင်ပြေကြသည်များလည်းရှိပါ၏၊ အဆင်မပြေကြသည်မှာလည်း အတော်များသည်။ ယေဘူယျအားဖြင့် မိဘများ အိမ်ထောင်ပြုသည့်အသက်အရွယ် အပိုင်းအခြားတွင် သားသမီးများသည်လည်း အိမ်ထောင်ပြုကြခြင်းဖြစ်သည်ကို အတော်လေး သတိထားမိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့ ရှေ့လူကြီးများမှာ ယောကျာ်းလေး အသက် ၁၈ နှစ်၊ […]
mandalarthuအိမ်ရှေ ့ဥယျာဉ်ထဲမှာ ပွင် ့ဖူးနေသော ရောင်စုံ သစ်ခွပန်းလေး တွေကို ဆန်းသစ်လှပတဲ ့ပုံစံလေးတွေနဲ ့ ရိုက်ကြည် ့ထားတာပါ။ ဒီနေ ကျန်တဲ ့ပုံလေးတွေကို မျှဝေ လိုက်တာပါ။ သစ်ခွချစ်တတ်သူများ ပျော်ရွှင်ကြပါစေ။
ေသာ္ဇင္ (လြိဳင္ေကာ္)အမည်းရောင် အတ္တ စိတ်အတွင်း၌ ကျွဲတစ်ကောင်ခပ်သွားသည့်အလား လူးလူးလွန့်လွန့် နာကျင်ခံပြင်းနေသည်။ သည်လို ကျက်သရေရှိလှသည့် မနက်ခင်းမျိုးမှာ စိတ်အစဉ်သည် ကြည်လင်နေသင့်ရဲ့သားနှင့် ဘာကြောင့်များ မလိုတမာ အမုန်းများ ရင်ထဲတွင် ကိန်းအောင်းနေရပါလိမ့်။အသာတကြည်ဖြင့် စိတ်ပါလက်ပါ ဟန်ဆောင်လိုက်လျှင်ပင် သည် မနက်ခင်းလေးသည် ပို၍လှပတောက်ပြောင်လာနိုင်သည်။ ခုတော့ဖြင့် စိတ်အတွင်းအပူတစ်ခုကို ဝေဒနာအဖြစ်အတွင်းပြောင်းပြီး ခံစားချက်တွေ ပြင်းထန်နေရသည်က သူတစ်ယောက်တည်း။ ဘယ်သူတွေလွန်သလဲ ဟု မေးလျှင်သော်မှ ခုချိန်တွင် ပြန်ရမည့် အဖြေတစ်ခုသည် သူ့အလွန်တည်းဟုသာ သေသေချာချာ ထွက်လာနေပြီ။ ပြုံးပြုံးလေးဖြင့် လှည့်ထွက်လာခဲ့ရသော်လည်း အများမမြင်နိုင်သော နောက်ကွယ်ရာရောက်မှ ရင်တွင်းဝေဒနာကို ပေါက်ကွဲခွင့်ရသည်။ သူ့ အခန်းလေးအတွင်းသို့ ဘယ်လိုပြန်ရောက်မှန်းမသိပေမယ့် စိတ်နှင့်ကိုယ်ပြန်ကပ်ချိန်တွင် ရှုပ်ပွနေသော အခန်းကိုမြင်ရသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် သူ စိတ်ရှိလက်ရှိပစ်ပေါက်ထားသော ပစ္စည်း ပစ္စယများက […]
နည္ရဲေဇာ္ကျွန်တော်ဟာအားနာတတ်သူလား၊ ပျော့ညံ့တတ်သူလား။ နှစ်ခုစလုံးလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။ သေချာတာကတော့ လူမှုဆက်ဆံရေးမှာ “ဟင့်အင်း“ဟုပြောရမှာအင်မတန်ဝန်လေးတတ်သည်။ ဒါပေမယ့် အခါများစွာမှာ “ဟင့်အင်း“ငြင်းလိုက်မိပြီးမှ နောင်တ ရနေတတ်တာများလာတော့ ဒါကို ပြန်သုံးသပ်ကြည့်လာ ရတော့သည်။ တော်ရုံတန်ရုံ သိကျွမ်းသည့်မိတ်ဆွေ မင်္ဂလာဆောင်ကို လက်ဖွဲ့ပို့ပေးလိုက်လို့ရပါလျက် လမ်းမှာတွေ့မတော်တဆတွေ့ကာ လာဖြစ်အောင်လာခဲ့ဦးနော်ဆိုလို့ သတို့သားနှင့်သတို့သမီး လမ်းလျှောက်တာ၊ ရေခဲမုန့်ခွံ့ကျွေးတာကို ရွှေတွေသီးနေအောင်ဝတ်ထားသည့် အန်တီကြီးတွေအပြိုင်ကြွားကြတာသုံးနာရီလောက်ထိုင်ကြည့်ခဲ့ဖူးသည်။ အလှူတွေမှာ မုန့်ဟင်းခါးစားတဲ့အခါ အိမ်ကမနက်စာစားလာခဲ့ပြီးဖြစ်လို့ ဟန်မပျက် တစ်ပွဲလောက်စားပါလျက် “စားပါဦး။ ထပ်ထည့်ပါဦး။ အဝစားနော်မစားရင်စိတ်ဆိုးမှာ” ဟုပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပန်းကန်ထဲထည့်လာသည့်အခါ မကုန်ကုန်အောင်စားခဲ့ရတာမျိုးလည်းရှိသည်။ စာကြည့်နေတုန်း ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ဖို့ခေါ်သည့် သူငယ်ချင်းကို တစ်ခါငြင်း၊ နှစ်ခါငြင်း၊ သုံးလးခါထပ်ခေါ်တော့ လိုက်သွားရတာမျိုးလည်းရှိသည်။ လူ့ဘဝမှာ “ဟင့်အင်း” ဟုမငြင်းရမည့်အခြေအနေမျိုးတွေလည်းအများကြီးရှိပါသည်။ ဒုက္ခရောက်နေသည့်မိတ်ဆွေ အကူအညီတောင်းလာသည့်အခါ ကိုယ်ကလည်း ကူညီနိုင်ပါက ငြင်းဖို့မသင့်ဘူးပေါ့။ လောကဝတ္တရား၊ မိသားစု ဝတ္တရား၊ အလုပ်ဝတ္တရားအရ ”NO” […]
ဒီနေ ့စနေနေ ့ပေ မယ် ့ ကျွန်မ အလုပ် များများရှိတာနဲ ့ တမနက်လုံး တက်သုတ်ရိုက်လုပ်ပြီးတဲ ့နောက် အားလုံးပြီးစီး သွားတဲ ့အခါ ကျွန်မ အတော်လေး ပင်ပန်းနေပါပြီ။ ဒါနဲ ့နေ ့လည်ခင်း ခဏ ချွေးသိပ်အပန်းဖြေဖို ့ကျွန်မ မေ မေ ့ပန်းခြံလေးထဲ ခဏ အလည်ရောက် ခ ဲ့ ပါတယ်။ ပန်းခြ ံလေးက သိပ်မဝေးပါဘူး။ အိမ်ရှေ ့မှာပါ။ မေမေ က သစ်ခွချစ်တတ်သူမို ့ပန်းခြံထဲမှာ သစ်ခွလေးတွေ အစီအရီ ဖူးပွင် ့လို ့ပေါ ့။ ဒါနဲ ့ပန်းလေးတွေ ငေးကြည် ့အပန်းဖြေပြီးတဲ ့နောက် စိတ်ကြည်လင် လန်းဆန်းလာပြီး ရုတ်တရက်ကြီး […]