ရွာ ကား .. ဆူချေပြီ …။ တခြားတော့ ဟုတ်ရိုးလား .. ရွာထဲက ကိုမာဂကျော် နှင့် ဆက်ပန်ထုံ တို့ စေ့စပ်တဲ့ ..ကိစ္စပေါ့…။ ဟုတ်သည် ပိတ်သတ်ကြီး သိတော်မူသည့်အတိုင်း …ထိုကိစ္စသည် အကျယ်အကျယ် မငြိမ်းဖွယ်တည်း။ တကယ်တော့လည်း သည်ကိစ္စက ရှက်တတ်ရင် လဲသေသင့်တယ် မဟုတ်လား …။ တချို့ ပိတ်သတ်ကြီးက ကိုမာဂ အား ယခင်ဇနီးဟောင်း မာမီမိုး ကို ကလေးနဲ့ ထားခဲ့တာ ရှက်တတ်ရင် သေသင့်တယ် ဟူ၍လည်းကောင်း တချို့မှာလည်း ဆက်ဆက်ကို ယူစရာ ဂလောက် ရှားလား ရှက်တတ်ရင် သေသင့်တယ် ဟူ၍လည်းကောင်း စသည်ဖြင့်ပေါ့လေ..   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~   အဖြစ်အပျက်တွေကလည်း တိုက်ပဲ တိုက်ဆိုင်လွန်းနေသည်..။ သူတို့ကိစ္စ […]

ရွာထဲက ဂျီးဒေါ် တယောက် စာတစ်ပုဒ်အတွက် မက်စိကနေ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကလောင်နာမယ်ဘာကြောင့်ဘယ်လိုမှည့် တာလဲဆိုပြီး မေးနေတာကို ကြားတော့ နံမယ်တွေဘယ်လိုမှည့်ကြတယ်ဆိုတာ တွေးမိရင်း ဒါလေး ရေးဖြစ်တယ်.. အိမ်နားက အသိ ကို ကျင်တိတ် သူ့ခလေးတွေ နံမယ်ပေးထားတာတွေကို အမြဲ ခပ်ကြွားကြွားပြောလေ့ရှိတယ်..။ သူတို့အရပ် သူကြီးခဲ့တဲ့ဒေသက သားသမီးတွေမွေးတာကို နံမယ်မှည့်တာကသပ်သပ် အချင်းချင်းတွေပြောကြရင် “နံပါတ်ဘယ်လောက်ကောင်”.. “နံပါတ် ၅ခလေးတုန်းက” စတဲ့ နံပါတ်စဉ်နဲ့ပြောကြတာ…။   “ကျုပ်တို့အမျိုးတွေက ခလေးအများကြီးမွေးတတ်တော့ ခလေးတွေကို နံပါတ်တတ်ပြီးခေါ်တာ သိပ်တော့မဆန်းပါဘူး..ကျုပ်ကတော့ ခလေးတွေကို နံမယ်ပေးရင်း နံပါတ်ပါတတ်ထားတော့ မှတ်လို့လွယ်တာပေါ့..” “ကျင်တိတ်က ခလေးငါးယောက်ဘဲမွေးလို့ပေါ့ ခြောက်ယောက်သာဆို ခေါင်းစားပြီ”လို့ပြောတတ်တာ..။ “ဆိုပါဦး..ခင်ဗျားနံမယ်ပေးပုံလေး…” နွေဦး စပ်စုလိုက်တယ်..။ “ကျုပ်သားကြီး က ‘ကျင်ဝမ်း’လေဗျာ..’ကျင်’ က ကျုပ်တို့ မျိုးနွယ်လေ…သားကြီး […]