BMTM Mdyလွမ်းတယ်…မပြောတော့ဘူး.. မျက်ရည် ဆိုတာ….. နှလုံးသား ကနေလျှံကျလာတဲ့ သွေးစက်တွေပါ…….. မျက်ရည် ဆိုတာ.. မျက်လုံးထဲကထွက်လာတဲ့ အရည်တွေပါတဲ့ ငါရေးထားတဲ့ကဗျာအောက်မှာ ခဲတံ နဲ့ ပြန်ပြင်ရေးပြီး ဟားတိုက်ရယ်မောခဲ့တယ်နော် သစ်ခြောက်ပင်မြင်ရင် မျက်ရည်ဝဲတယ်ဟာ……. လမင်းကိုကြည့်ရတာအေးချမ်းလိုက်တာနော်…… ချယ်ရီတွေ ပင်လုံးကျွတ်ပွင့်တာ အရမ်ကြည်နူးဖို့ကောင်းတယ်နော်….. အိုးစည်သံကြားရင် ပျော်သလို လွမ်းသလိုပဲ………. ငါ ရေရွတ်မိသွားတဲ့အခါတိုင်း အရေးမပါတာတွေ ရူးပ တဲ့ ငါ ဒီတစ်ခေါက် အလည်ပြန်တော့…… ငါလေ နင် ကိုလွမ်းလိုက်တာလို့…. ပြောထွက်ဖို့ ဆွံ့အနေခဲ့တယ်….. နင်လှောင်ရယ် မှာကို စိုးရွံ့ လို့ပါ သူငယ်ချင်းရယ်…… ဓနုမလေး
Thit San Khantအောင်မြင်ချင်းတွေ ရိုက်ချိုး – မနက်ဖြန်ထိ ပေးဆပ်ချင်းတွေနဲ့ – ကျရှုံးနေတဲ့ အဖေ… – အမေ့ မျက်ဝန်းက မျက်ရည်တွေ – စီးဆင်းနေတာ တိက်တိက်ဆိက်ဆိက် – ငြိမ်သက်လို့… – ချစ်သောဆွေမျိုးများ ပွဲလန့်တုန်းဖျာဝင်ခင်း – ဇွဲကောင်းနေပုံများ နေတောင်မဝင်ဘူး… – မိတ်ဆွေကောင်းဆိုသူတွေလဲ မြူတိမ်လိုကွယ်ပျောက် – ကျေးဇူးဆိုတာ သက်သေမမြောက်ဘူးတဲ့… – ငါ ငိုနေတာလား? – ပင်လယ်ကြီးတောင် လက်မှိုင်ချလို့ – မညီးရဲလောက်အောင်ပဲ… – အဆုံးသက်မှာတော့ ငါကိုယ်တိုင် – ပျော်ဝင်နေတဲ့ “ဝိုင်”…
ကလေးတွေ ငိုတဲ့ မြို့ – မငြိမ်းချမ်းလိုက်တာ – ပူစရာတွေ များလှတယ် – မေမေရယ်….တဲ့ – ခေါ်လိုက်တိုင်း ထူးသံ မထွက်လာဘူး – ရင်ထဲ လှိုက်လို့ဝမ်းနည်း မမြင်ရက်စရာ – သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ မြင်ကွင်းတွေ – ကလေးငယ်တွေ နှလုံးသားမှာ စွန်းထင်းခဲ့ပြီ – ဒီလို ဒီလို နဲ့ – ကလေးတွေငိုတဲ့မြို့မှာ – ကျွန်တော်သည်လဲ ရောက်ရှိနေခဲပြီ….. 00000000000000000000 ဘာကိုမှ မရည်ရွယ်ပါ စိတ်ကူးထဲပေါက်လာလို့ ချရေးလိုက်တဲ့ လက်တန်း ကဗျာလေးပါ ကဗျာချစ်သူတိုင်းကို လေးစားလျက်…..
Nan Shinမလက်ဆက်နုိုင်တော့မှန်းသိတဲ့ ဘိုုးသုိုးဘက်သက် အဟောင်းစက်စက် ရင်ခုုန်သံကြီးကိုုပဲ ထက်ခါတလဲလဲ နမ်းရှိုက်ရင်း လရောင်ကိုု ဖမ်းသောက်လိုုက်တယ်..။ ရင်ဘက်ထဲက ပင်လယ်ပြင်ဟာ စာလောင်တဲ့အကြည့်တွေနဲ ့ လ ျှာတစ်ခြမ်းကိုု နှစ်သိမ့်တတ်ပေမဲ့… သားမမှားဘူး မေမေ…ဗီဇကမှန်နေမှတော့ ကျနော်ဆိုုတာ ဘယ်ရောက်ရောက် ငါးပုုတ်ကိုု ပါမုုန် ့ထောပတ်သုုတ်ထက်ကြိုက်တယ်…။ သား…အများကြီးကိုု ရှာဖွေခဲ့ပါတယ် မေမေ… စာကြည့်တိုုက် ပြတိုုက် ..အဟောင်းဆိုုင်နဲ ့ မြို ့ကြီးပြကြီးတွေကိုု နှံ ့လိုု ့… ဒါပေမဲ့…မေမေရယ်…. သားရခဲ့တာဟာ […]
Kyaw Nyo Thway၂၀၀၂-၂၀၀၃ ကြည်နူးရိပ် ကဖေး ဆိုတာ ရှိတယ်။ ဒီကစောင့်နေသူ ရှိတယ်။ နေပူပူ ဖယ်ရီကွင်းကြီး ရှိတယ်။ မလေးရှား ပိတောက်တွေ ရှိတယ်။ အဝေးရောက် ဘွဲ့ လျှောက်လွှာရှိတယ်။ မေဂျာပြောင်း ဖောင်တွေ ရှိတယ်။ ဆယ်တန်းဂိုက်ပြန်လုပ်နေတဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျ ီလေး ရှိတယ်။ ငေးကြည့်ရတဲ့ ပတ်သက်မှု ရှိတယ်။ စိုးမြင့်ကြော်ရှိတယ်။ ဘားမားဦးထုပ်ဆောင်းရှိတယ်။ ရော့ခ်သီချင်း ဆိုတဲ့ ကင်န်တင်းရှိတယ်။ လမ်းမပေါ် ကျကျန်ခဲ့တဲ့ ပေတံလေးတစ်ချောင်းရှိတယ်။ ရောင်စုံဓါတ်ပုံဆိုင်ရှိတယ်။ ဂျိုကာဖြစ်ရင်နိုင်ပြီ ဆိုတဲ့ ကားသမားတွေ ရှိတယ်။ ကဗျာတူ မေဂျာကွဲ တွေ ရှိတယ်။ သီချင်းတူ ပုလင်းတူ တွေရှိတယ်။ ဝိုင်အရက်ပြင်းပြင်း လို ရက်ပ် သီချင်းတွေ ဆိုတဲ့အခါ ထထ ပွင့်တတ်တဲ့ ပေါက်ပန်းဖြူဖြူတွေရှိတယ်။ […]
ကဗျာတစ်ပုဒ် တွေ့လို့ တွေ့ညား မဂ္ဂဇင်းထဲ လှန်လို့ ဖွေရှာ တွေ့ရမှာက စကဒ်ပေါင်တို ရင်မှာလည်ဟိုက် တကယ်မိတဲ့ မင်းသမီးချော ဗျူး သတင်းပင်။ နေရာမရွေး မျက်စိမှိတ်လို့ လက်ထောက်ကြည့်ပါ တွေ့မှာ ကြော်ညာ။ ဒါတင်မက နှုတ်ခမ်းနီတို့ သည်းသည်းလှုပ်စေ စူပါမင်းသား ကိုရီးယားတို့ ဓါတ်ပုံဝေဆာ သတင်းစုံတာ။ ဤစာမျက်နှာ မည်သို့ ကျော်စေ ဖတ်ဖတ်ကိုမော ရှာဖို့မလွယ် အိုဘယ့် ကဗျာ ဘယ်ဆီမှာများ ချောင်ခိုကပ်လို့ ပျောက်နေပြီလဲ?။
– – – – – (၁) တစိမ်းလူ ရဲ့ လက်မောင်းကို နင်တွဲခိုကာ ပျော်နေတုန်း ငါ့နှလုံးသားတွေ အခိုးငွှေ့ပြန်ကာ တိမ်တိုက်တွေလို ငါ့မျက်ဝန်းက မိုးရေတွေ ရွာချ အဲ့ မျက်ရည်တွေထဲမှာ ငါ့စိတ်ဓါတ်တွေ စုန်းစုန်းမြုတ်ခဲ့ရော… – – – – – (၂) ရှုံးနိမ့်ခဲ့ပြီဆိုတဲ့ နောက်ဆုံးအသိက အရူးကွက်နင်းလို့ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ နင့်ခြေရာတွေကို တစ် နှစ် သုံး လိုက်ရေနေရင်း ငါ့ ဘဝ ပျောက်ဆုံးသွားတယ် ဒါပေမယ့် အဲ့ ဇတ်လမ်းက အစီအစဉ်တကျ မဖြစ်ခဲ့တာကိုတော့ ငါကိုယ်တိုင် မသိခဲ့ဘူး… – – – – – (၃) ဟန်ဆောင် မျက်နှာဖုံးတပ် နင့်ရှေ့မှာ ပျော်ဟန်ဆောင်တုန်း မသိတက်တဲ့ နင် ကိုယ်တိုင် […]
(၁) လက်ချိုးတွက်ရေလို့ ရတဲ့ ငါ့နေ့စွဲ တွေထဲ မသိမသာ နင် တိုးဝင်လာခဲ့တယ်… နင့် ရယ်သံတွေကို စွဲလမ်းတက်ခဲ့ပြီး ငါ့ ခြေလှမ်းတွေတိုင်း အမြဲလိုလို နင်ရှိရာ အရပ်သို့ ဦးတည်ပြန်တယ်… (၂) သံယောဇဉ် ခိုင်မြဲတယ်လို့ ငါပြောလိုက်တိုင်း နင်ရယ်တယ်.. နိုးတဝက် အိပ်တဝက် ည မနက်တွေကို နင်ဖန်ဆင်းတဲ့ ကကွက်တွေထဲ ငါ ခြေစုန်ပစ်ခဲ့တယ်.. ပြန်ရခဲ့တာက နင့် ရဲ့ မာန တစ်ချို့နဲ့ အကျွင်းအကျန် ကြင်နာမှု တစ်စုံ… (၃) ငါ စိတ်တွေလေတိုင်း နင် အပြုံးတစ်ခုနဲ့ ဘေးနားက ဖေးမတယ်… “ငါရှိနေသေးတယ်လေ ဘာလိုသေးလဲ” တဲ့ ဒီ စကား ဒီ အသံတွေ ကြားတိုင်း အိပ်မက်ဆိုးက နိုးထ ရဲခဲ့ပြီ…. ရှေ့တိုးမရ နောက်ဆုတ်မရ အလွမ်းဇတ်တွေကိုလဲ ငါ မေ့လျော့ နိုင်ခဲ့ပြီ… ဘာတွေပဲ ဖြစ်ဖြစ် […]
မဟာရာဇာ အံစာတံုး+++++++++++++++++++++++++++++++++++++ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ မနက်ခင်း …. ပြတင်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်ချိန် … အအိပ်မက်တဲ့ နေ … ရောက် မလာသေးပေ ……..။ လေညှင်းတွေက အလုအယက် … ငါ့ကို …. ဇွတ်တိုး ဖက်ကြတယ် ……။ တိတ်ဆိတ်ဆဲ ပတ်ဝန်းကျင်ကြားက ငှက်ငယ်လေးတို့ရဲ့ တွန်ကျူးသံတွေဟာ မနက်ခင်း၏ ဟန်ပန် ခေါင်းလောင်းသံလေးတွေများလား ……။ အမှောင်တွေ ကင်း မိုးလင်းစ ကောင်းကင်အောက်မှာ စပါယ်ဖြူတွေ ပွင့်လန်းနေကြတာလည်း နှစ်သက်၊ ကြည်နူးစရာပါပဲ ……။ ဒီမနက်ခင်းလေးထဲ … သစ်ရွက်လေးတွေလည်း ငြိမ်သက် ရစ်ပတ်ဖို့ မရည်စူး ဒါပေမယ့် ချစ်တတ်ရင် မနက်ခင်းရဲ့ အလှဟာ သိမ်းပိုက် ထားချင်စရာ […]
Mg Yay Chanနေ့သည်လည်းကောင်း ညသည်လည်းကောင်း တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ တစ်ညထက်တစ်ည ငြိမ်းချမ်းစေကြောင်း ဆုတောင်းရင်းဖြင့် ဒီကဗျာအဖွင့်ကိုစတင်လိုက်တယ် ချစ်ခြင်းတရားဟာ မှော်ဆရာရဲ့လက်ထဲကဆေးတောင်ဝှေးလေးလို တဖြည်းဖြည်း သေးကွေးလာ အို….ကမာ္ဘလောက မီးတောက်တွေ ကင်းစင်လို့ ကြွရွလှပနေပါစေတော့ အရာရာဟာ မှုန်ပြဝေရီလို့ အလေအလွင့်ခေတ်ထဲ အလွင့်အလေများတယ် တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲတစ်နေရာမှာ လွဲချော်နေတာ ငေးရင်းလွမ်းရင်း ၊ လွမ်းရင်းငေးရင်းနဲ့ အလေအလွင့်ခေတ်ထဲမှာ ပြာလဲ့အက်ရှလို့ ကြေကွဲနေရ ခြင်မတစ်ကောင်သန္ဓေအောင်ဖို့ သွေးကိုအရေးတကြီးလိုနေသလိုမျိုး မုန့်ဟင်းခါးစားပြီး အပူတပြင်းရေငတ်နေသလို နှလုံးသားသွေးထဲ ၊ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ရင်ဘတ်ထဲ အိပ်မက်ထဲ အပြင်းအထန် စွဲစွဲလန်းလန်းတောင့်တနေတာ “တရားမျှတ လွတ်လပ်ခြင်းနဲ့မသွေ ” “တရားမျှတ လွတ်လပ်ခြင်းနဲ့မသွေ” “တရားမျှတ လွတ်လပ်ခြင်းနဲ့မသွေ ” အို….ရေအနှံ့ မြေအနှံ့ငြိမ်းချမ်းပါစေတော့ ကမာ္ဘဥယျာဉ်ဟာ ငြိမ်းချမ်းရေးနှင်းဆီတွေနဲ့ ပျံမွှေးထုံသင်းစေတော့ မှော်ကဝေနတ်ဆိုးတွေရဲ့ အိပ်မက်ဆိုးရှည်တွေထဲ ကိုယ်တို့ဟာ […]
– – – – – – – – – – +++++++++++++++++++++++++++++++++ +++++++++++++++++++++++++++++++++ ထူးတယ်လို့ မသတ်မှတ်ဘူး … ရူးတယ်လို့လည်း မသတ်မှတ်ဘူး … ဟူးးးးးးးးးးးးးးး “ရင်မောမှု” တစ်ခုလို့ပဲ သတ်မှတ်မယ် … ဟုတ်ပါတယ် … ကျုပ် အတွက်တော့ … ဒါဟာ ရင်မောမှု တစ်ခုပါပဲ ……။ ဖြစ်တတ်ပါတယ် … မဖြစ်တတ်ပါဘူး … ဆန့်ကျင်ဘက် ငြင်းခုန်မှုနဲ့ အတင်းပဲ ရင်ကို စုံလုနေတဲ့ အရာနှစ်ခု ငါ အခု တစ်ခုကိုတော့ ရန်ပြုလိုက်မိပြီ … ဟုတ်တယ် … ဒါဟာ ဖြစ်တတ်တယ် …….။ […]
– – – – – – – – – – +++++++++++++++++++++++++++++++++ +++++++++++++++++++++++++++++++++ ” မင်းကို … ဒဿဂီရိလို အချစ်မျိုးနဲ့ … ပြီးတော့ သာနောယက္ခ ဘီလူးလိုလည်း အာခံတွင်းမှာ ငုံကာထားချင်ရဲ့ …. “ ဒီလိုပြောတော့ သူမက ရီတယ် ….. “ပလီပလာ အပိုတွေပါ ” …….. တဲ့ …..။ ” မင်းကို … ကောင်းကင်နန်း ထက်ဆီက ဒေဝီလို ပြီးတော့ …. ဒီဇမ္ဗူမှာ တစ်ယောက်တည်းလို မျက်လုံး အစဉ်မှာလည်း မြင်ယောင်တယ် … နှလုံးသားထဲလည်း စွဲမက်တယ် …” ဒီလို […]