alinsett”သေပြီးတာ ကိုးရက်ပဲ ရှိသေးတဲ့ကဗျာ” <>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><> ကြယ်ရောင်တဖျတ်ဖျတ်အောက်မှာ ကဗျာတစ်ပုဒ်က သူ့အကြောင်းကိုသူ ကဗျာပြန်ရေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီ ကဗျာထဲမှာ ကြယ်တွေကြွေတဲ့ကိစ္စ မပါသော်ငြားလည်း နေတွေ လတွေထိ ကြွေကျတဲ့အဖြစ်မျိုး. . . ရိုးတိုးရိတ်တိတ် ပါတယ် တဲ့။ ယုံချင်စရာတောင် မရှိဘူး. . . သူ့ကဗျာက ထမင်းအနပ်နပ် ငတ်ထားတဲ့ကဗျာတဲ့. . . ယုံချင်စရာကောင်းနေတာက . . . သူ့ကဗျာဟာ အာဟာရပြတ်နေတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ ဂရုဏာရသ မြောက်နေတယ်။ ”ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်က ကဗျာပါ”ရယ်လို့ မကြာခဏ ပြောလေ့ရှိသူတွေကြားမှာ အဲ့ဒီကဗျာလေးကတော့ . . . ”ကျွန်တော်. . .ကဗျာ […]
မရှက်တမ်း ဝန်ခံကြေးဆိုရင်. . . မနက် မိုးလင်းတာနဲ့ မသောက်ရရင် မနေနိုင်ဘူး ဖြစ်လာတာ။ မသောက်ရရင် ကတုန်ကယင်ကြီး။ အဟုတ်ပြောတာ။ (အခု ခေတ်စားနေတဲ့စကားနဲ့ ပြောရရင် အသားတွေတောင် တဆတ်ဆတ်တုန်တယ်တို့ ဘာတို့ပေါ့- *ဤကား စကားချပ်) သောက်လိုက်တော့မှ ရွှင်မြူးတက်ကြွလာတာ။ အဟုတ်ပါဆို။ မနက် မနက် ရုံးကို ပြေးရချိန်ဆို အိမ်ကနေ ကားထုတ်ပြီး ပါရမီလမ်းပေါ် ရောက်တယ်ဆိုရင်ကိုပဲ လမ်းတွေက ပိတ်။ တိုးဟယ် ကျော်ဟယ် ခွဟယ်နဲ့ သွားကြိုရမယ့် ကိုယ့်ရုံးကအရာရှိအိမ် (တာမွေဘက်ကို) ရောက်ချိန်နဲ့ -ကိုယ့်အိမ်က ထွက်ချိန်ကြားမှာ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင်ထဲ ဝင်ပြီး ထိုင်သောက်ဖို့ အချိန်မရဘူး။ အဲ့တော့ ဆိုင်ကနေ ဝယ်လာ။ ကားပေါ်ရောက်တော့မှ မီးပွိုင့်မိတုန်း—- (ကားပေါ်မှာ ခွက်မပါတော့) ဆိုင်ကနေ ဝယ်လာတာလေးကို […]
”မနက်ဖြန်ကို မော့သောက်ဖို့ ကြံနေတဲ့ကောင်လေး” ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ ”အနက်ရောင်ညအစစ်”တို့ ဆုံးခန်းတိုင်ခဲ့ပြီ။ ”အဖြူရောင် မိုးလင်းခြင်းအစစ်”တို့ စင်ကြယ်စွာ လာလိမ့်မည်. . . အဲ့သည်လို ယုံကြည်ချက်နဲ့ပဲ. . .။ ကိုယ့်ပေတံနဲ့ကိုယ် တိုင်းထွာထားတဲ့ အစစ်အမှန်တွေရယ်. . . အတုအယောင်တွေရယ်ကို ကိုယ့်လက်နဲ့ပဲ . . . အသာအယာ ဖယ်ရှားပစ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့. . . မနက်ဖြန်ဟာ. . . လက်ကျန် မော့ဖို့ ရှိနေသေးတဲ့ ”ဝီစကီလက်နှစ်ဆစ်လောက်”နီးပါး. . . […]
”ကျွန်တော် အသက် ကြီးပြီ” ————————————————— လွန်ခဲ့သော နှစ်တွေတုန်းက ကျွန်တော့်မှာ ပြဿ နာတွေ များပြားလှစွာ ရှိခဲ့သည်။ ကိုယ် မိုက်မဲဆိုးသွမ်းသောကြောင့် တက်လာသည့် ပြဿ နာများ မဟုတ်ဘဲ တစ်မိသားစုလုံးနှင့် ဆိုင်သည့် မိသားစုပြဿ နာများ၊ အိမ်တွင်းရေး ပဋိပက္ခများသာ ဖြစ်ပါသည်။ ထိုစိတ်ညစ်စရာ အခြေအနေများကို ၂ နှစ်ကျော် ၃ နှစ်နီးပါး ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ကျွန်တော့်မှာ သွေးရူးသွေးတန်း ပြေးထွက်သွားပြီး စိတ်ဖြေသိမ့်ဖို့ရာ နေရာများ ရှိရန် လိုအပ်လာခဲ့သည်။ ထိုနှစ်များအတွင်း မိဘ မောင်နှမများ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းထားသော မိသားစုနှင့် ဝေးရာကိုသာ ပြေးထွက်သွားချင်သည့်စိတ်ဖြင့် တကယ်လည်း ပစ်ခွါ ထွက်သွားခဲ့ဖူးသည်။ အထူးသဖြင့် သီတင်းကျွတ်လိုမျိုး မိသားစု စုံညီစုဝေးမည့်ကာလတွေမှာ ကျွန်တော် အိမ်မှာ ရှိမနေတော့ပေ။ […]
”လူ” ဤမြို့ကလေးထဲမှာ ”အမှောင်ထုချင်း သတ်ပုတ်ရင်း နက်ရှိုင်းသည်ထက် ပိုနက်ရှိုင်းနေသည့်အချိန်”တွင် သူ. . . ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ အဝေးပြေးကားကြီးပေါ်မှ ဘုတ်ခနဲ ဆင်းလိုက်သည်နှင့် သူ့ကို လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်သမျှမှာ. . . ၁။ ရိုးတွင်းချဉ်ဆီထဲထိ စိမ့်အေးသွားစေသော လေထု ၂။ မနီးမဝေးရှိ ခွေးတစ်ကောင်၏ ဆွဲဆွဲငင်ငင် အူသံ ၃။ စိမ်းရွှင်ရွှင် ရနံ့တစ်ခုခု ၄။ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အေးစက်စက်(သို့သော် မကြာခင် တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်ပျက်သွားတော့မလိုလို ခံစားရစေသော) ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်ခြင်း . . . စသည်တို့ ဖြစ်သည်။ အမှန်တော့ […]
အခု ရက်တွေထဲ… ကိုယ့် စိတ်ထဲမှာ ကဗျာအတွေး စာအတွေးတွေနဲ့ တဝေဝေ…. တစ်ခုခု မြင်/တွေ့/ကြား/သိ တာနဲ့တင်…ကဗျာ စပ်ပြီး ချရေးချင်နေတော့တာပဲကွယ်…။ ကိုယ့် သွေးကြောထဲမှာ စီးနေတဲ့ ကဗျာပိုးတွေ…ထကြွသောင်းကျန်းလာပြီထင်ရဲ့….။ ကိုယ်တွေးမိသမျှထဲက တချို့အတွေးတွေကို ကဗျာအဖြစ် ချရေးမယ်ဆိုပြီး… စာရွက်/ဘောလ်ပင် ယူ…ရေးမဟဲ့….ပြင်တော့…. ကကြီးလေးတစ်လုံးတောင် ထွက်မလာတော့ဘူး။ ဘာဖြစ်တာပါလိမ့်…. ဒီအတွေးကို ကဗျာစပ်လိုက်လို့ကတော့ကွာ….ဆိုပြီး အတွေးထဲမှာ တွေးမိ/တေးမိတာတွေမှ အများကြီး… တကယ့်တကယ်ကြီး ချရေးမယ်ပြင်တော့…ဘယ်က စရေးလို့ ရေးရမယ်မသိ…။ အတွေးတွေကပဲ…တစ်ဖျပ်ဖျပ် ဖြစ်/တည်/ပျက် ကုန်တာလား… ဖျတ်ခနဲ ဖျတ်ခနဲ ဖြစ်/တည်/ပျက်သွားတဲ့ အဲ့ဒီအတွေးတွေနောက်ကို သိမှုအာရုံက လိုက်ပါပြီး- မဖမ်းဆုပ်နိုင်လို့လား… ကိုယ်ကလည်း ကဗျာဆိုရင်… ဟိုရှေးရှေ့က ဆရာကြီးတွေရေးသလိုမျိုး…. .ရေးချင်တဲ့ အကြောင်းအရာကို စိတ်မှာမှတ် လက်လေးချောင်းထောင်… ကာရန်နဲ့နဘေကိုပေါင်း၊ ပေါင်းလို့ရတာကို ဖတ်လို့ကောင်းအောင် […]
သုညတစ်ခြမ်း-ကိုးတစ်ခြမ်း ဖြစ်နေတဲ့ကောင်လေး ———————— သစ္စာလို့အမည်တပ်ထားတဲ့ အလင်းလက်နက်နဲ့ ခပ်စပ်စပ်လေး ထိုးခွဲကြည့်လိုက်တော့မှ. . . သူ့ရင်ထဲက လမင်းလေးဟာ … အထဲမှာ နေဆယ်စင်းအထပ်ထပ်နဲ့. . . မပိုင်လိုပါဘူး… ဒါပေမဲ့ ရူးလောက်အောင် တပ်မက်. . . မတပ်မက်ပါဘူး. . . ဒါပေမဲ့ ကြောက်စရာအကောင်းဆုံးနည်းတွေ သုံးမှ ရမယ်ဆိုရင်တောင် ယူချင်တယ်တဲ့။ အဲ့ဒီ အနက်ရောင်အမှန်တရားတွေ ရွာချတတ်တဲ့ မိုးကောင်းကင်ကိုပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ. . . မသိစိတ်ရဲ့သိခြင်းကို သိစိတ်ရဲ့ မသိခြင်းက မီးလောင်တိုက်သွင်း. . . ကိုယ့်ခံတွင်းထဲမှာပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကိုယ် ပြာချ။ […]
ဆိပ်ကမ်းတံတားစီမံကိန်း ရပ်ဆိုုင်းဖိုု့ လွှတ်တော်ဆုုံးဖြတ် ပို့ဆောင်ရေးနဲ့ ဆက်သွယ်ရေးဝန်ကြီး ဦးသန့်စင်မောင် ကိုု ဇွန်လ ၈ ရက်နေ့ ပြည်သူ့လွှတ်တော်မှာ တွေ့ရစဉ် ရန်ကုန်တိုင်း ဗိုလ်တထောင်မြို့နယ်မှာ မြန်မာနိုင်ငံ ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှုကော်မရှင်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ မြန်မာ့ဆိပ်ကမ်းအာဏာပိုင်ဆီကနေ မြေငှားရမ်းပြီး ဆိပ်ကမ်းတံတားစီမံကိန်းဆောင်ရွက်နေတာကို ရပ်ဆိုင်းဖို့ ပြည်သူ့လွှတ်တော်မှာ ဒီနေ့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဗိုလ်တထောင်ဘုရားအနီးမှာရှိတဲ့ မြန်မာ့ဆိပ်ကမ်းအာဏာပိုင်ရဲ့ မြေဧက ၂ဝ နီးပါးမှာ ကောင်းမြန်မာအောင် သင်္ဘောကုမ္ပဏီက အကောင်အထည်ဖော်နေတဲ့ ဆိပ်ကမ်းတည်ဆောက်ရေးစီမံကိန်းဟာ ဆိုးကျိုးတွေသာဖြစ်ပေါ်စေနိုင်တဲ့အတွက် ရပ်ဆိုင်းပေးဖို့ တိုက်တွန်းကြောင်းအဆိုကို ကိုယ်စားလှယ် ၅ယောက်နဲ့ ပို့ဆောင်ရေးနဲ့ ဆက်သွယ်ရေးဝန်ကြီး ဦးသန့်စင်မောင် က ထောက်ခံဆွေးနွေးပြီး ဆုံးဖြတ်လိုက်တာဖြစ်ပါတယ်။ ပို့ဆောင်ရေးနဲ့ ဆက်သွယ်ရေးဝန်ကြီး ဦးသန့်စင်မောင်က ဆိပ်ကမ်းတည်ဆောက်ရေးစီမံကိန်း မြေနေရာရဲ့အောက်ခံမြေသားထုဟာ ခိုင်မာမှုမရှိတာကြောင့် ကမ်းနားမှာရှိတဲ့ ဗိုလ်တထောင်ဘုရားကို နောင်တစ်ချိန်မှာ ထိခိုက်နိုင်တဲ့အတွက် စီမံကိန်းကို […]
.ပြီးခဲ့တဲ့လ(ဧပြီ/၂၀၁၆)ကမှ အသစ်ထွက်ထားတဲ့ စာအုပ် တစ်အုပ်ကို ဖတ်မိပါတယ်။ အဲဒီစာအုပ်ကို ဖတ်ရင်း… ဆင့်ပွါးပြောချင်လာတာလေးတွေ ရှိလို့… ဒီပိုစ့်ကို ရေးပါမယ်။ ပိုစ့်က အပိုင်းတွေ အဆက်တွေနဲ့ ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့… ပိုစ့်တစ်ပုဒ်နဲ့တစ်ပုဒ် အချိတ်အဆက် မိစရာ သိပ်မလိုတဲ့အတွက်… အဆက်မပြတ် လိုက်မဖတ်နိုင်သူတွေအတွက်လည်း အကြောင်းတိုက်ဆိုင်ရာ ပိုစ့်ကို ဖတ်မိရုံနဲ့… တစ်စုံတစ်ခု တွေးစရာ ရသွားရင် ကျေနပ်ပါပြီလို့…။ စာအုပ်ကတော့ သုတစာပေအမျိုးအစားဖြစ်ပြီး ဘဝဒဿ န/အဆိုအမိန့်တွေကို ကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ် စုစည်းတင်ပြထားတဲ့ စာအုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ လက်ရှိကမ္ဘာမှာ ထင်ရှားကျော်ကြားတဲ့ ခေါင်းဆောင်များ ပြောဆိုရေးသားခဲ့တဲ့ အဆိုအမိန့်များမို့…. ကျနော့်ထက် အသက်အရွယ်/ဉာဏ်ပညာ ကြီးမားပြီး အတွေ့အကြုံရင့်ကျက် ခိုင်ကျည်နေတဲ့ လူကြီးသူမတွေဖတ်ဖို့လို့…မရည်ရွယ်ပါဘူး။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်အတွက်ရယ်…. […]
.ကြာပြီ။ .ကြာပြီလို့ ခပ်လွယ်လွယ်ပြောလိုက်သဖြင့် အနည်းငယ်သော လိမ်လည်မှု မြောက်သွားပါလိမ့်မည်။ လွန်ခဲ့သော ငါးလလောက်ကတော့ ဤအခန်းထဲကို ကျွန်တော့်ရဲ့သူမ လာသွားပါသေးသည်။ အဲ့သည်နေ့က သူမ လာသည်ဆိုရုံမျှ။ တခြားဘာမှ ဖြစ်ပျက်မသွားသော လာသည်ဆိုရုံမျှမို့… ကျွန်တော့်အခန်းကလေးထဲသို့ ကျွန်တော်ချစ်သော မိန်းမတစ်ယောက် (ချစ်တေးသီကျူ း ယစ်မူးဖွယ်ရာအသံဖြင့်လည်းကောင်း/ ချစ်ရည်စိုလူး ညွတ်နူးဖွယ်ရာ အကြည့်ဖြင့်လည်းကောင်း/ချစ်ခွန်းချိ ု သာ ရင်ခုန်ဖွယ်ရာ စကားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း) မလာရောက်ခဲ့သည်မှာ ကြာပြီ။ အဲ့သည်လို လေကြောရှည်စွာ ပြောလိုက်တော့မှ သူမတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ထံ ရောက်မလာတာ ကြာပြီဆိုသည့်အဖြစ်က ပိုမိုဝမ်းနည်းစရာကောင်းသွားသည်။ .သေချာပြန်တွေးကြည့်တော့လည်း အနည်းငယ်မျှသော အဖုအထစ်ကလေးများကြောင့် ဤသို့ဤနှယ် ဝေးကွာဖွယ်ရာ အဆုံးသတ်ထိ ဖြစ်သွားသည်ဆိုသည်မှာ အံ့အားသင့်စရာ။ ထို့အပြင် […]