အိပ်ပျော်စပြုပြီဟု ကျွန်တော်ထင်လိုက်ချိန်၌ သူ့ အသံအက်ကွဲထွက်လာသည်။ ”သားသိပ်မောတယ်” သူအိပ်ပျော်သွားချိန်ထိ ကျွန်တော်စောင့်သည်။ သူနှင့်ကျွန်တော့်ကြား တစ်ခုခုပျောက်ဆုံးနေခဲ့ပြီ။ စိုးရက်ပ် ကျွန်တော့်ကိုစကားပြောဖို့ နောင်တစ်နှစ် နီးပါးကြာအောင် စောင့်ရမည်ကို ကျွန်တော့်မသိဘဲ ကျွန်တော် ဆေးရုံခန်းမှ ခွာကာ ဟိုတယ်နောက်တစ်လုံးအရှာထွက်ရသည်။ …………………………………… နောက်ဆုံးတွင် စိုးရက်ပ်သည် ကျွန်တော့်ကမ်းလှမ်းချက်ဟူသမျှကို ခေါင်းမညိတ်ခေါင်းမခါ တုံဏှိဘာဝေလုပ်နေတော့သည်။ သို့သော် သူ့ပတ်တီး များကိုခွာချပြီးလျှင်၊ ဆေးရုံအဝတ်အစားကိုချွတ်ပြီးလျှင်၊ သူသည် နေအိမ်မဲ့ မိဘမဲ့ ဟာဇာရာကလေးတစ်ယောက်ဘဝကိုသာ ပြန်ရောက်ရတော့မည်ဟု သူသိ နေခဲ့သည်။ သူ့မှာ ဘာများရွေးချယ်ခွင့်ရှိဦးမည်နည်း။ သူ ဘယ်ကိုများသွား နိုင်ဦးမည်နည်း။ သို့ဖြစ်ရာ ကျွန်တော်ကသူ့ထံမှ ခေါင်းညိတ်မှုကိုတောင်းခံနေ လျှင် သူ၏လက်သင့်ခံခြင်းမဟုတ်ဘဲ အသံတိတ်အရှုံးပေးခြင်းသာ ဖြစ်နေလိမ့် မည်။ သူတမ်းတနာကျင်နေသည်က သူ့အရင်ဘဝ။ […]

”ကလေးတွေနေတဲ့အိမ်ဆိုတာ ဘာလဲ။ မိဘမဲ့ဂေဟာလား” စိုးရက်ပ်၏အပြုံး မှိန်ကျသွားသည်။ ”ခဏလေးပဲနေရမှာ သားရဲ့” ”ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း … မလုပ်ပါနဲ့” ”စိုးရက်ပ်၊ ခဏလေးနေရမှာပါ။ ကာကာ ကတိပေးတယ်” ”အရင်တုန်းက ကာကာကတိပေးတော့ သားကိုဘယ်တော့မှ မိဘမဲ့ ဂေဟာ ပြန်မပို့ဘူးဆို ” …………………………………… ”အရင်တုန်းက ကာကာကတိပေးတော့ သားကိုဘယ်တော့မှ မိဘမဲ့ ဂေဟာ ပြန်မပို့ဘူးဆို” စိုးရက်ပ် အသံအက်ကွဲနေသည်။ မျက်လုံးထဲမျက်ရည်များ အိုင်ထွန်း နေသည်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ကျိန်းစပ်နေသည်။ ”ဒါကမတူဘူးကွ။ ဒီနေရာက အစ္စလမ္မာဘက်လေကွာ။ ကဘူး မဟုတ် ဘူး။ ကာကာက သားဆီတချိန်လုံးလာကြည့်မှာ။ သားကို အမေရိကားသွားဖို့ ခေါ်ထုတ်နိုင်တဲ့အချိန်ထိ ကာကာအမြဲလာကြည့်မှာ” ”ဟင့်အင်း … ဟင့်အင်း … မလုပ်ပါနဲ့၊ သားကြောက်တယ်။ […]

”ခင်ဗျားဘာပြောတာလဲ။ ဒီကလေးကို လမ်းပေါ်ပြန်လွှင့်ပစ်ရမယ်လို့ ပြောတာလား” ”ကျွန်တော်ဒီလိုမပြောဘူး” ”သူက အဓမ္မကျင့်ခံထားရတာဗျ” ဟုကျွန်တော်ပြောလိုက်သည်။ ”ကြားရတာစိတ်မကောင်းပါဘူး” ဟုအင်ဒရူးက ပါးစပ်ဖျားလေးတင် ပြောသည်။ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်သောအကြည့်သည် ရာသီဥတုအကြောင်းပြောသ လောက်သာရှိသည်။ ”ဒါပေမယ့် ဒီအဖြစ်တစ်ခုနဲ့ INS ကဒီကလေးကို ဗီဇာချပေးမှာမဟုတ်ဘူး” …………………………………… _________________- ”ခင်ဗျားဘာပြောတာလဲဗျ” ”ကျွန်တော်ပြောတာက ခင်ဗျားကူညီချင်ရင် အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုခုကို ငွေလှူပါ။ ဒုက္ခသည်စခန်းမှာ အပျော်တမ်းအမှုထမ်းပါ။ အမေရိကန်နိုင်ငံသား တစ်ယောက်က အာဖဂန်နစ္စတန်ကလေးကို မွေးစားချင်တဲ့ကိစ္စကိုတော့ … ကျွန် တော်တို့ အားမပေးပါဘူး” ကျွန်တော်နေရာမှထသည်။ ”စိုးရက်ပ်လာခဲ့” ဟု ဖာစီဘာသာဖြင့် ခေါ်ရာ စိုးရက်ပ်သည်နေရာမှထပြီး ကျွန်တော့်တင်ပါးကို သူ့ခေါင်းမှီထားသည်။ ”ကျွန်တော်တစ်ခုလောက် မေးလို့ရမလား မစ္စတာအင်ဒရူး” ”မေးပါ” ”ခင်ဗျားမှာ သားသမီးရှိလား” ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် သူမျက်တောင်ပုတ်သည်။ ”ရှိသလား။ ဒီမေးခွန်းဟာ […]

ထိုအိမ်တော်၏တောက်ပသော လင်းရောင်ခြည်က ကျွန်တော့်တို့ပေါ် ထွန်းလင်းနေချိန် … ယခု ထိုအချိန်ကောင်းကိုရောက်ပြီ၊ မေးတော့မည်ဟု ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်သည်။ ”သားရေ … အမေရိကားကို လိုက်ခဲ့ပါလား။ ကာကာနဲ့ကာကာ့ဇနီးနဲ့ အတူနေကြမယ်လေ” စိုးရက်ပ်မဖြေ။ ငိုမြဲငိုနေခဲ့သည်။ …………………………………… _______________ ‘သားရေ … အမေရိကားကို လိုက်ခဲ့ပါလား။ ကာကာနဲ့ကာကာ့ဇနီးနဲ့ အတူနေကြမယ်လေ” စိုးရက်ပ်မဖြေ။ ငိုမြဲငိုနေခဲ့သည်။ နောက်တစ်ပတ်လုံးလုံး ထိုကိစ္စကို ကျွန်တော်တို့စကားမဟကြ။ ထိုမေးခွန်း ဘယ်တုန်းကမှ မရှိခဲ့သယောင်နေခဲ့ကြသည်။ တစ်နေ့တော့ စိုးရက်ပ်နှင့်ကျွန်တော် တက္ကစီငှားပြီး တောင်ခါးပန်းရှုခင်းသာကို တက်လာကြသည်။ နေသာသောနေ့မို့ ယူကလစ်ပင်ကြီးအောက်မှ တန်းလျားပေါ်ထိုင်ကြသည်။ ပျော်ပွဲစား စားပွဲပေါ် ဟိုတယ်ရေချိုးခန်းသုံး မျက်နှာသုတ်ပုဝါကိုခင်းကာ ကျွန်တော်တို့ဖဲကစားကြ သည်။ ပါလာသောစက္ကူအိတ်ကိုဖွင့်ပြီး စိုးရက်ပ်အား အသားညှပ်ပေါင်မုန့်ပေးကာ ကျွန်တော်ကတော့ ငှက်ပျောသီးဖျော်ရည်နှင့် လိမ္မော်ရည်ကိုသာ ပိုက်ကလေးနှင့် စုပ်သောက်ရသည်။ […]

လှည့်ထွက်ခါနီးတွင် တစ်ယောက်က စိုးရက်ပ်ကိုခေါ်သည်။ ”သူနေပါစေ” ဟုအာစွပ်ပြောသည်။ အာစွပ်သွားဖြီးနေသည်။ ”သူကြည့် ပါစေ။ ကောင်လေးတွေအတွက် သင်ခန်းစာဟာ သိပ်ကောင်းတယ်” အစောင့်များထွက်သွားကြပြီ။ အာစွပ်သည် စိပ်ပုတီးကိုလက်မှချလိုက် ပြီ။ အနက်ရောင်ခါးပြတ်အကျႌအိတ်ထဲ လက်နှိုက်၍ဆွဲထုတ်လိုက်သောအရာကို ကျွန်တော် နည်းနည်းလေးမှ မအံ့ဩတော့ပါ။ စတီးအစစ်သံလက်သီး။ __________________________ သူ့ဆံပင်ဂျဲလ်လိမ်းထားသည်။ နှုတ်ခမ်းသားထူထူတို့၏အထက်မှ နှုတ် ခမ်းမွေးသည် မင်းသားကြီးကလပ်ဂေဘဲလ်၏ နှုတ်ခမ်းမွေးမျိုး။ ညိုမှောင်နေသော သူ့လည်ဂုတ်ပေါ်တွင် အလာဟ်ပုံရွှေချိန်းကြိုး။ ကျွန်တော့်ကိုစူးစူးဝါးဝါးကြည့်ကာ ဘာမှန်းမသိ တရစပ်ပြောသည်။ ကျွန်တော်နားမလည်။ အူရဒူဘာသာစကားဖြစ် နိုင်သည်။ မဆီမဆိုင် သူ့အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ မေးချင်နေသည်။ သူ့ ကြည့်ရသည်က ပြည်ပတီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲထဲမှ ရုပ်ရှင်မင်းသားအတိုင်း သိပ်ကို ငယ်ရွယ်နုပျိုနေသည်။ သို့သော် … ကျွန်တော့်နှုတ်မှပွင့်အံထွက်နေသည်က … သူ့ကိုကျွန်တော် ကောင်းကောင်းတိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့ပြီထင်သည်။ အာစွပ်ကို ကျွန်တော်ကောင်းကောင်းပြန်တိုက်နိုင်ခဲ့သလား ကျွန်တော်မသိ။ […]