လွတ်လပ်ရေးနဲ့ပတ်သက်လို့ကတော့ မြန်မာနိုင်ငံက နဲနဲထူခြားတဲ့နိုင်ငံဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေးရတာ တစ်ကြိမ်မဟုတ်ပါဘူး။ နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ပါတယ်။ ပထမလွတ်လပ်ရေးက ဂျပန်တွေ ပေးတဲ့လွတ်လပ်ရေးဖြစ်ပါတယ်။ ဂျပန်ခေတ်ထဲမှာပေးခဲ့တာပါ။ အဲဒီလွတ်လပ်ရေးကို လက်ခံယူခဲ့ တာကတော့ အဓိပဓိဒေါက်တာဘမော်ဖြစ်ပါတယ်။ နောက်လွတ်လပ်ရေးကတော့ အားလုံး သိကြတဲ့အတိုင်း အင်္ဂလိပ်ကပေးတဲ့လွတ်လပ်ရေးဖြစ်ပါတယ်။ ဂျပန်တွေက စစ်ရှုံးသွားတော့ မျက်နှာ ကြီးရာ ဟင်းဖတ်ပါဆိုသလို အင်္ဂလိပ်တွေပေးတဲ့လွတ်လပ်ရေးကိုပဲ လူတွေကမှတ်မိကြပါတော့တယ်။ လွတ်လပ်ရေးနေ့အခန်းအနားကို ၁၉၄၈ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ (၄) ရက်နေ့မှာ သမ္မတ အိမ်တော်မှာ ကျင်းပပါတယ်။ သမ္မတ အိမ်တော်ဆိုတာက အခုပြည်လမ်းပေါ်မှာ ရှိတဲ့ ပြည်သူ့လွှတ်တော် အဆောက်အဦ ရဲ့ အနောက်ဘက်နားမှာရှိပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်ကိုလိုနီရယ်စတိုင် အဆောက်အဦကြီး ပါပဲ။ အလွန်ခန့်ညားပါတယ်။ ၁၉၈ဝ ကျော်လောက်မှ ဖျက်လိုက်တာပါ။ သရဲအတော်ခြောက် တယ်လို့တော့နာမည်ကြီးပါတယ်။ အထဲမှာတော့ အထက်တန်းစားအရာရှိကြီးတွေ […]

  လွှတ်တော်ထဲမှာ ငြင်းကြခုန်ကြ၊ အာဏာရှိသူတွေက လုပ်ငန်းရှင်တွေကို လိုင်စင်တွေချပေးပြီး ကိုယ်ကျိုးအတွက်ရှာကြနဲ့ အလုပ်များနေကြပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံလွတ်လပ်ရေးတိုက်ပွဲတုန်းက အတူတူလုပ်ကိုင်ခဲ့ကြတဲ့လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက်တွေဟာ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး စိတ်ဝမ်းတွေကွဲပြားပြီး ရန်သူ တွေဖြစ်လာကြပါတယ်။ လူဆိုတာမျိုးက အဆင်ပြေနေရင် မသိသာသော်လည်း အဆင်မပြေတော့ရင် အသေးအဖွဲကိစ္စပင်လျှင် အမြင်ကွဲပြားလာကြပါတယ်။ နိုင်ငံရေးသမား (Politician) တွေမှာလည်း ဂိုဏ်းတွေ ဂနတွေ ကွဲပြားလာပြီး ပုဂ္ဂိုလ်ရေးကိုးကွယ်မှုတွေများလာပါတယ်။ အချင်းချင်း ပြိုင်ဆိုင်မှု ပြင်းထန်တဲ့အတွက် ပြိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့ ငွေကို မဖြစ်ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့ရှာရပါတယ်။ မဖြစ်နိုင်တဲ့ ကတိတွေကို လူတွေကို ပေးရ ပါတယ်။ နိုင်ငံရေးသမားတွေရဲ့ မိန်းမတွေကလည်းပြိုင်ကြပါတယ်။ ဘယ်သူကတော့ ဘယ်ဆိုင်မှာစိန် ဘယ်လောက်ဖိုး ဝယ်သွားတယ်။ ဘယ်သူကတော့ ဘယ်နေရာကမြေကွက်ကြီးကို ဝယ်လိုက်ပြီ။ ဘယ်သူ့မင်္ဂလာဆောင်မှာ ဘယ်လောက်လက်ဖွဲ့လိုက်တယ် ဆိုပြီး တော့ပေါ့လေ။ အာရပ် စကားပုံ တစ်ခုရှိပါတယ်။ ဒါကတော့ […]

  မြန်မာ့တို့ရဲ့ နိုင်ငံရေး (Politic)  သမိုင်းကိုကြည့်ရသမျှကတော့ ဖွဲ့စည်းခဲ့သမျှ Political Organization တွေအားလုံး ပြိုကွဲသွားတာချည်းပါပဲ။ အခွင့်အရေးတစ်ခုမရချိန်အထိ စုစည်းနေကြ သေးပေမဲ့ အခွင့်အရေးတစ်ခုလည်းရရော စပြီး ပြိုကွဲတော့တာပါပဲ။ လွတ်လပ်ရေးနဲ့အတူ ပေါက်ဖွား လာတာတာတော့ ပြိုကွဲခြင်းတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဖဆပလအဖွဲ့ကြီးဟာလည်း နှစ်ခြမ်းကွဲ ပါတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းထူထောင်ပေးခဲ့တဲ့ ပြည်သူ့ရဲဘော်အဖွဲ့လည်း နှစ်ခြမ်းကွဲပါတယ်။ ကွန်မြူနစ် ပါတီ ကလည်း အလံနီ၊ အလံဖြူစသည်ဖြင့်ကွဲပါတယ်။ လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက်ပိုင်းမှာ မြန်မာ နိုင်ငံမှာ ပါလီမန်ဒီမိုကရေစီစနစ်ကို ကျင့်သုံးပါတယ်။ မြန်မာတွေကို လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးတဲ့ ကျောင်းတွေနဲ့ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် ရဲ့ ပြုပြင်မှုတွေက မြန်မာလူမျိုးတွေကို သူမတူ အောင် ပြောင်းလဲစေခဲ့ပါတယ်။ အများအားဖြင့် မြန်မာလူမျိုးတွေဟာ အရောင်း/အဝယ် လုပ်ငန်း တွေမှာ ပါဝင်လေ့မရှိပါဘူး။ လူတွေနဲ့ဝေးရာမှာသာနေထိုင်လိုသူတွေဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် […]

  သစ်ပင်တစ်ပင်ဆိုတာ အမြစ်ရှိမှ ရပ်တည်နိုင်ပါတယ်။ အမြစ်မရှိတဲ့သစ်ပင်ဟာ လေကလေးတစ်ချက်ဝှေ့ယုံနဲ့ ပြိုလဲသွားရမှာပါ။ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းအနိစ္စရောက်ပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်လာသူက ဦးနုဖြစ်ပါတယ်။ ဦးနုဟာ မြန်မာနိုင်ငံလုံးဝလွတ်လပ်ရေးရနိုင်ဖို့အတွက် အင်္ဂလိပ်အစိုးရနဲ့နု-အက်တလီ စာချုပ်ကို ချူပ်ဆိုပါတယ်။ ၁၉၄၈ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ (၄) ရက်နေ့ နံနက် ဝ၄း၂ဝ မှာ မြန်မာနိုင်ငံပထမဆုံးလွတ်လပ်ရေးရခဲ့ပါတယ်။ ဒီလွတ်လပ်ရေးရတဲ့အချိန်မှာပဲ ကွန်မြူနစ်တွေရဲ့ ပထမဆုံးသေနတ်သံ ထွက်လာပါတယ်။ တကယ်တော့ အင်္ဂလိပ်တွေဟာ ပထမဆုံးမြန်မာနိုင်ငံကို တိုက်ဖို့စဉ်းစားခဲ့ချိန်မတိုင်မီက မြန်မာလူမျိုးတွေရဲ့ စိတ်ဓါတ်ကို အတော် လေးစားကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံကိုများ တိုက်ခဲ့ရင် အဆုံးအရှုံးများမဲ့အရေးကို တွေးပူနေခဲ့တာပါ။ နောက်ပိုင်းသေသေချာချာလည်းသိလာရော မြန်မာတွေဟာ သင်္ကြန် အမြောက် တွေနဲ့ တူပြီး အမြစ်မရှိတဲ့သစ်ပင်လိုဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို သေသေချာချာ သိလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာတော့ တစ်စက္ကန့်မဆိုင်းစစ်ပွဲစတင်ပါတော့တယ်။ ဒီလိုရိပ်မိသွားရတဲ့အကြောင်းကတော့ ဘုရင်ရှေ့မှာ ခေါင်းမဖေါ်ပဲ ကြောက်ဟန်ဆောင်သော်လည်း […]