ေၾကာင္လတ္ကြက်မတစ်ကောင်ရဲ့ခံစားချက် (ပြည်တွင်းလူကုန်ကူးမှုအကြောင်း) -၂ ကျမလည်းပွဲစားအဒေါ်ကြီးကိုဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး သူလာခေါ်တဲ့ ရက်မှာ ကျမလုပ်အားခ ကျန်တဲ့ငွေ တောင်မယူတော့ပဲနဲ့ အလုပ်ကထွက်လိုက်ပါတယ်။ ပွဲစားအဒေါ်ကြီးက ရန်ကုန် အထည်ချုပ်စက်ရုံမှာတော့ အလုပ်ရမယ်ပြောတယ်၊ ကျမက စက်မှ မချုပ်တတ်တာ ဆိုတော့ စက်နင်းတတ်ရင်၊ ချုပ်ကြောင်းဖြောင့် ရင်ဖြစ်တယ်လို့ပြောတယ်၊ စက်ရုံမှာက နယ်ဆိုင်တွေမှာလို အင်္ကျ ီ တစ်ထည်လုံး ချုပ်ရတာမဟုတ်ဘူးတဲ့၊ သူ့အပိုင်းနဲ့ သူ တခုခြင်းတွဲရတာ တဲ့၊ ကျွမ်းကျင်လာမှ တဆင့်ခြင်းတက်ရတယ်ဆိုတော့အဆင်ပြေတာပေါ့။ ကျမက အားရင် ဂျီးတော် မကျော့ တို့ အိမ်မှာစက်သွားနင်းနေကျ၊ အပ်ကြောင်းဖြောင့်ရုံတင်မက ပုဆိုးတို့ ထမိန်တို့ တော့ကောင်းကောင်းချုပ်တတ်တယ်။ ဒါနဲ့ ကျမ လှိုင်သာယာက အထည်ချုပ်စက်ရုံတစ်ခုကိုရောက်ခဲ့တယ်။ ပွဲစားကိုတော့ ထုံးစံအတိုင်းတလစာပေးရတာပေါ့။ စက်ရုံမှာ အဆောင်နေရင်လည်းရတယ်၊ အဆောင်ကြေးနဲ့ စားစရိတ်ကိုလစာထဲကဖြတ်ယူတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျွေးတဲ့ဟင်းကမကောင်းဘူးဆိုတော့ […]
ကြက်မတစ်ကောင်ရဲ့ခံစားချက် (ပြည်တွင်းလူကုန်ကူးမှု အကြောင်း) ကျေးရွာတွေက ဆင်းဆင်းရဲရဲ အမျိုးကောင်းသမီးလေးတွေ ဘဝပျက်ရတဲ့အကြောင်းလေးကိုရေးထားတာပါ။ ဒုတိယပိုင်းမှာပါမဲ့ တကယ့်အဖြစ်မှန်လေးကိုအခြေခံပြီး ရှေ့ပိုင်းကိုအစာထည့်ထားပါတယ်။ အစာထည့်တယ်ဆိုပေမဲ့ အဲဒါတွေလည်းတကယ်ရှိပါတယ်။ ရွာသူများဖတ်မိလို့ မသင့်တော်တဲ့အသုံးအနှုန်းတွေပါခဲ့ရင် မေတ္တာဖြင့် ဖတ်ရှုအားပေးပါလို့ကြိုတင်တောင်းပန်ပါရစေ။ ကြောင်လတ်။ ကျမဟာ ကြက်မတစ်ကောင်ပါ။ တချို့ကပြောကြတယ်၊ ရှူးပေါက်တဲ့ ကြက်တဲ့၊တချို့ကတော့ ဖိနပ်စီးတဲ့ကြက်တဲ့။ သူတို့ကြိုက်သလိုပြောကြပါစေ၊ ကျမကတော့ ကျမကိုယ်ကျမ ကဗျာဆန်ဆန်လေးပြောချင်တယ်။ စိုင်းထီးဆိုင်ရဲ့သီချင်းကို ဖျက်ဆိုထားတဲ့ ဟိုသီချင်းကြားဖူးလားမသိဘူး၊ “နင်ဟာ…….အတောင်မပါတဲ့ကြက်ပါ…..ငါက …အမွှေးနှုတ်တဲ့ ကြက်ကုလားပါ” အဲ့ဒီသီချင်းထဲက လို အမွှေးနှုတ်တဲ့ ကြက်ကုလားတွေကြာထဲက အတောင်မပါတဲ့ကြက်ပေါ့၊ ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း…. ဒီလိုပြောလို့ ကျမကို အရမ်းပျော်နေတယ်လို့မထင်လိုက်ပါနဲ့၊ ရောက်ရာဘဝမှာ စိတ်သက်သာအောင် ကြံဖန်ပြီးနေရတာပါ။ ရှင်တို့သိပါတယ်၊ကျမဘဝဟာ ယောက်ျားတကာရဲ့ရင်ခွင်မှာဝင်ပြီး သူတို့အလိုကျ ပျော်တော်ဆက်နေရတယ်ဆိုတာ။ တချို့ယောက်ျားတွေက ကိုယ်ချင်းစာတရားရှိကြတယ်၊ သူ့လိုအပ်ချက် ကိုယ့်လိုအပ်ချက်အပြန်အလှန်ဖြည့်ပေးကြရတာလေ၊ […]
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“မျှော်လင့်ထား၏ မထား၏ အသင့်ဖြစ်၏ မဖြစ်၏” မနေ့က နယ်ကုန်သည်တစ်ယောက်က သူလွှဲထားတဲ့ကုန်ဘိုးငွေရ မရကို ဖုန်းဆက်မေးပါတယ်။ သူငွေထုတ်ခိုင်းတဲ့ အိမ်မှာ နာရေးရှိနေလို့ မထုတ်ရသေးတဲ့အကြောင်းကို ရှင်းပြရပါတယ်။ ဟော အဲဒီဖုန်းလဲချပြီးရောက် နောက်တစ်ခါ ဖုန်းမြည်လို့နားထောင်လို်က်တော့ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ဆုံးသွားတာကိုလှမ်းသတင်းပေးတဲ့ဖုန်းလေးဖြစ်နေပါတယ်။ “အော် ပျက်ကွက်သွားပြန်ပြီ လူမူ့ရေးတစ်ခု”လို့ တွေးမိပါတယ်။ သူအိပ်ယာထဲက မထနိုင်တော့ဘူးဆိုတာကို ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်ပါတ်လောက်က သတင်းကြားရပါတယ်။ ဆေးရုံတက်တာလဲမဟုတ် သူနေမကောင်းတာကလဲကြာပြီဆိုတော့ ကျနော်ကလဲ အလောတကြီးသွားမမေးမိတာပါ။ အခုလိုကိုယ်သတင်းသွားမမေးရသေးခင် ဆုံးသွားပြီဆိုတာကို သိတော့ မဆုံးနိုင်တဲ့နောင်တတွေရပြီး ”်အချိန်ရသေးတယ်ဆိုရင် အချိန်ရွှေ့တတ်တဲ့ အကျင့်ဆိုးကိုပြင်ဘို့သင့်ပြီ” လို့ထုံးစံအတိုင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိပေးမိပြန်တဲ့အခါ “သတိပေးပေါင်းလဲများလှပြီနော်”လို့ ပြန်ပြောတဲ့အသံလေးကိုကြားမိသယောင်ယောင်ဆိုပြန်တော့ တစ်ယောက်ထဲပြုံးမိပါသေးတယ်။ မှတ်မှတ်ရရ ဒီတစ်ပါတ်ထဲမှာတင်နာရေးသုံးခုဆက်နေပါတယ်။ ပထမတစ်ယောက်က ကျနော်တို့အလုပ်က ကောင်မလေးရဲ့အဖေ။ နောက်တစ်ယောက်က ကျနော်တို့ ကုမ္ပဏ […]
ムラカミကျမကို ၁၉၄၂ခုနှစ်မှာ Littlehampton ဆိုတဲ့ အင်္ဂလန်နိုင်ငံ ကဆိပ်ကမ်းမြို့ သေးသေးလေးမှာ မွေးဖွားခဲ့တာပါ။ ဒုတိယကမာ္ဘစစ်ရဲ့ ဗုံးခို ဖို့အတွက် နေပယ်မြို့က ပြောင်းရွှေ့လာတဲ့ အီတာလျံ ရွှေ့ပြောင်း၂ဦးဟာ ကျမ ရဲ့ မိဘ၂ပါးကတော့ ပေါ့။ ကျမ မေမေက ကော်ဖီဆိုင်လေးဖွင့်တယ် ..အဲ့သည့် ဆိုင်ကလေးကနေပဲ ကျမ ကို Recycling ရဲ့ သန္ဓေကို တည်စေခဲ့တာပါ။ ကျမ အသက် ၉နှစ်မှာပဲ ဖေဖေနဲ့ မေမေ ကွာရှင်းပြတ်ဆဲကြတယ်လေ။ Uncle Henry ဆိုတဲ့ ဖေဖေ့ cousin နဲ့ ကျမ မေမေ နောက် အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပါတယ်။ ဝမ်းနည်းစရာ တခုကတော့ Uncle Henry ဟာ သက်ဆိုးမရှည်ခဲ့ရှာဘူး ၊ မေမေနဲ့ လက်ထပ်ပြီး […]
kaiကျွန်မအိမ်အနီးက မီးပွိုင့်ကလေးမှာ တနေ့တုန်းက ယာဉ်တိုက်မှု တခုဖြစ်ပါတယ်။ အလုပ်က အပြန်မှာ ကားလမ်းပိတ်ထားတာကြောင့် ဘာများဖြစ်လဲလို့ အနီးအနားက လူတွေကို မေးမြန်းကြည့်တော့မှ ယာဉ်တိုက်မှုဆိုတာ သိရတာပါ။ ဆိုင်ကယ်နဲ့ လူက ပွဲချင်းပြီး သေဆုံးသွားပြီး၊ ကားမောင်းသူကတော့ ဆေးရုံကို အရေးပေါ်ကားနဲ့ ခေါ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ မီးပွိုင့်မှာ ဆိုင်ကယ်က မရပ်တာလား၊ ကားက မရပ်တာလား၊ တဘက်ရဲ့ အမှားလား၊ နှစ်ဘက်စလုံးရဲ့ အမှားလားဆိုတာကို တာဝန်ရှိသူတွေက ပြန်လည်စုံစမ်းနေကြဆဲပါပဲ။ သို့ပေမယ့် သေချာတာကတော့ လူတယောက်ရဲ့ အသက်ဆုံးရှုံး သွားခဲ့ပါပြီ။ လူတယောက် ဆေးရုံရောက်သွားခဲ့ပါပြီ။ ဒီအဖြစ်လေးက ကျွန်မရဲ့ လူငယ်ဘဝကို ပြန်ပြီး အမှတ်တရ ဖြစ်စေပါတယ်။ ကျွန်မ ဆယ်ကျော်သက် လူငယ်ဘဝတုန်းကလဲ အတော်ကားမောင်းကြမ်းတာကလား။ တောင်ကြီး- ဟဲဟိုးကားလမ်းမှာ ရှေ့က ကျော်တက်သွားတဲ့ ကားကို […]
Ma Maမြန်မာနိုင်ငံမှာ နွေ၊ မိုး၊ ဆောင်း ဆိုပြီး ရာသီဥတု ၃ မျိုး ရှိပါတယ်။ အဲဒီ ၃ မျိုးထဲမှာမှ နှင်းတွေဝေပြီး သဇင်တွေပွင့်တဲ့ အေးချမ်းတဲ့ ဆောင်းရာသီကို အနှစ်သက်ဆုံးပဲ။ ဆောင်းရာသီနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ရေးဖွဲ့ထားတဲ့ ကဗျာတွေ စာတွေကလည်း များမှများလို့ ထင်မိပါတယ်။ (ရွာထဲမှာတင် ဆောင်းရာသီဖွဲ့ ကဗျာတွေ၊ ဓာတ်ပုံတွေ မနည်းဘူးပဲ။) တစ်နှစ်တာ မောပမ်းသမျှကို အေးချမ်းမှုပေးတဲ့ ဒီဇင်ဘာဟာ ဆောင်းရာသီလည်းဖြစ် တစ်နှစ်တာရဲ့ နောက်ဆုံးလလည်းဖြစ်ပြီး ပွဲလမ်းသဘင်နဲ့ အမှတ်တရတွေလည်း များပြားလှပါတယ်။ နှစ်တိုင်း ဒီဇင်ဘာလရောက်ပြီဆိုတာနဲ့ အလုံမြို့နယ်က အောက်ကြည့်မြင်တိုင်လမ်းမကြီးပေါ်မှာ Sweet December, Happy New Year ဆိုတဲ့ စာလုံးကြီးတွေကို ရေးထားတာတွေကလည်း ဒီဇင်ဘာရဲ့ အမှတ်တရတွေထဲက တစ်ခုပေ့ါ။ (ဘယ်အချိန်ကစပြီး […]
black chawမြန်မာလူမျိုးတွေမှာ ကရုဏာတရား အလွန်ထက်သန်ကြတာ ထင်ရှားပါသည်။ ကိုယ်ချင်းစာတရားကလည်း အလွန်အားကောင်းသော လူမျိုးအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်ပါသည်။ ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်နေပြီများဆိုလျှင် အကူအညီပေးဘို့ မြန်မာ တွေလက်တွန့်နေလေ့မရှိပါ။ ရပ်ကွက်တစ်ခု မီးလောင်သည်ဟေ့ဆိုလျှင် ထမင်းထုပ် ကမ်းမည့်သူမရှား၊ အဝတ်အစား လှူ မည့်သူ မရှား၊ ငွေစကြေးစလေးများပင် စွန့်ကြဲဘို့ ဝန်မလေးကြပါ။ မိဘဆင်းရဲသည့် ပညာထူးချွန်သူများကိုလည်း ဖေါင်ဒေးရှင်းတွေဖွဲ့ပြီး အကူအညီပေးကြသည်အထိ ကရုဏာရော ကိုယ်ချင်းစာ စိတ်ပါ ပေါင်းစပ်တတ်သည့်လူမျိုးဖြစ်ပါ သည်။ ရပ်ကွက်ထဲမှ အဆင်မပြေသူ ရှိပါက ပေးဘို့ ကျွေးဘို့ ဝန်မလေး၊ လက်မနှေးတတ်ကြတာလည်း အားလုံးအသိပင်။ သို့သော် မုဒိတာတရား ထားသည့်နေရာတွင်တော့ မြန်မာလူမျိုးတို့ အလွန်အားနည်းကြသည်ဟု ကျွန်ုပ်က စွတ်စွဲချင်ပါသည်။ ရပ်ကွက်ထဲမှ အဆင်မပြေသည့်သူ တစ်ယောက်ယောက်များ ကံအကျိုးပေးလေးကောင်း၍ အလုပ်အကိုင်လေး များကောင်းလာပြီး ပြောင်ပြောင်ရောင်ရောင် ဖြစ်လာသည်နှင့် […]
fattyကျနော်တို့နိုင်ငံကို စကာင်္ပူနိုင်ငံလိုဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့ပြင်ဆင်နေကြပြီထင်ပါတယ်။ ဝမ်းသာစရာပါ …………..။ ဘာတွေကစပြီး ဘာတွေပြင်ဆင်မှာလဲ ….. ကျနော်စဉ်းစားမိတာလေးတွေအနည်းအကျဉ်း ပြောချင်တာပါ ..။ ကျနော်တို့လူမျိုးတွေအားနည်းတာက ပထမဆုံး Plan ချလေ့သိပ်မရှိပါဘူး ..။ ဘယ်နှနှစ်အတွင်းအပြီးဆိုပြီး target မရှိဘူးထင်ပါတယ်။ ဒါမှမဟုတ် ကျနော်တို့ပြည်သူတွေများ မသိတာလား ကျနော်ဘဲမသိတာလားတော့ မဆိုနိုင်ဘူး ။ Fail for plan is plan for fail တဲ့ဆိုသမို့လား ..။ ကျနော်သိသလောက်က မိုးပျံ မီးရထားလမ်းတွေဆောက်တော့မယ် …။ မိုးပျံတံတားတွေဆောက်တော့မယ် …။ ဂုံးကျော်တံတားကြီးတွေလာတော့မယ် ….။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွေပြောင်းလဲပြစ်သလို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွေလည်းပြောင်းလဲဖို့လိုပြီပေါ့ ….။ အခြေခံအကျဆုံး အနေအထိုင် အစားအသောက် လူမှုဆက်ဆံရေးကအစ ပြောင်းလဲရမှာပါ …..။ အစိုးရဘက်ကလည်းအစိုးရအလျှောက် ပြည်သူတွေဘက်ကလည်းပြည်သူတွေအလျှောက် လိုအပ်တာတွေပြောင်းရမှာပေါ့ ….။ ဘာတွေပြောင်းသင့်သလဲဗျ […]
(၁) အိမ်ဆိုတာ သစ်ကိုင်းလေးတကိုင်းဘဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် (ငှက်တွေအတွက်ဆိုရင်ပေါ့) ရေစပ်ကချုံလေးဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် (ငါးလေးတွေအတွက်ပေါ့) တောထဲကမြေတွင်းတတွင်းလဲဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်(ယုန်လေးတကောင်အတွက်ပေါ့) တခြား တယောက်အတွက် အသေးအဖွဲ ဖြစ်ချင်လဲဖြစ်နေပါ လိမ့်မယ်။ အဲသည် သက်ဆိုင်သူအတွက်တော့ အရမ်းအရေးကြီးတဲ့ “နေရာ” လေးပါ။ နန်းတော်လို့ခေါ် ခေါ်၊ တဲ လို့ခေါ်ခေါ်၊ ရဲတိုက်လို့ခေါ်ခေါ်၊ အခန်းငယ်လေးတခုခုဘဲဖြစ်ဖြစ်အားလုံးဟာ အဲဒီ ပိုင်ဆိုင်ရသူအတွက် သူပိုင် ပိုင်နက်နယ်မြေလေးလိုပါတယ်။ “ဒါ ငါ့အိမ် ” လို့ ရွတ်ကြည့်လိုက်ပါ။ စိတ်ထဲမှာ မိတ်ဆွေနွေးထွေးသွားပါလိမ့်မယ်.။ (၂) ဆတ်ကနဲ လန့်နိုးသည်။ ဆောင်းတွင်းကြီးမှာ ချွေးတွေစိုရွှဲလျက်။ ထထိုင်မိလျက်သားကြီး ဖြစ်နေသည်။ တိုင်ကပ်နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၁ နာရီထိုးတော့မည်။ မိန်းမပါ လန့်နိုးသွားသည်ထင်သည်။ စိုးရိမ်တကြီး နှင့် မေးရှာသည်။ “ အိပ်မက်ဆိုးတွေ မက်ပြန်ပြီလား “ […]
naywoon niမနက် အစောဆိုပေမဲ့ ကိုးနာရီလောက်ဆိုတော်တော်နေပူနေပြီ….။ ဧပြီလဆန်းကိုး…..။ ဒါနဲ့ ရုံးချိန်လည်းရောက် တော့မှာဆိုးပြီး သူတို့ခရိုင်ရုံးဘက်ကို ထွက်လာပါတယ်….။ မြင်းလှည်းကတော့ ကားဆိပ်ကို ရုံးစောင့်နဲ့ အတူသွားနှင့်ပြီ….။ ရုံးရောက်တော့ မန်နေဂျာအမျိုးသမီးက ထွက်ကြိုပါတယ်….။ မနက်စာစီစဉ်ထားပြီးပြီတဲ့….။ အင်း အမျိုးသမီးအရာရှိ ဆိုတော့ သေချာ စီစီစစ်စစ် စီစဉ်ထားတာပဲ….။ ဟင်းတွေ ဝယ်ချုင်းပြီး ရုံးမှာပဲ ပြင်ကျွေးတယ်….။ နေဝန်းနီကတော့ မျက်စိသူငယ် နားသူငယ်ပေါ့….။ မီးရထားဆိုတာ ရုပ်ရှင်ထဲလောက်မှာပဲ မြင်ဖူးတဲ့ ဒီအရပ်က လူတွေ ဘယ်လိုများနေထိုင်စားသောက်ကြပါလိမ့် စူးစမ်းချင်လာတယ်…..။ သူတို့ကလည်း နေဝန်းနီတို့ သားအဖကို မရဲတစ်ရဲ ဆက်ဆံကြတာပဲ….။ ဒါပေမဲ့ ထမင်းစားလို့ မပြီးခင်ပဲ တော်တော်လေးရင်းနှီးမှု ရလာပါတယ်….။ သူတို့ အတွက် သူလိုကိုယ်လိုပဲ လို့ သိသွားကြပါတယ်…။ နေဝန်းနီက ရုံးကကောင်မလေးတွေ ကိုအတည်ပေါက်စတာကိုး……။ […]
ေသာ္ဇင္ (လြိဳင္ေကာ္)(၁) မူးယစ်ရီဝေနေသာ လူအများကိုကြည့်ရင်း တစ်ခါတစ်ခါ အော်ဂလီဆန်ရသည်။ ဆေးလိပ်မီးခိုးငွေ့များက ဆိုင်အတွင်းရှိ လေထုထဲတွင် မွန်ထူနေအောင် ပျံ့နှံ့နေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ထကြွသောင်းကျန်းအော်ဟစ်နေသော လူတစ်ချို့ကြောင့် လန့်သွားရသည်လည်းရှိ၏။ ကောင်တာ စားပွဲဆီမှာ မြင်နေရသော မြင်ကွင်းသည် နေ့စဉ် ရိုးအီနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း အသားကျခြင်းမရှိသေး။ ဂဏန်းပေါင်းစက် ကလေးတစ်လုံးဖြင့် ဘောင်ချာ စာအုပ်ကလေးကိုင်ကာ “ဒီဝိုင်းက ရှင်းမယ်ဟေ့”ဆိုလျှင် သူမ သွက်သွက်လက်လက် တွက်ချက်ပေးရတော့ပြီ။ ရီဝေဝေ အကြည့်များအောက်တွင် ရိသဲ့သဲ့စကားလုံးများကို လိမ္မာစွာရှောင်တိမ်းရင်း အပေါ်ယံသကာဖုံးလျှက် စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့ပြောဆိုရသည်လည်း ရှိသည်။ သူမ၏ အပေါ်ယံ အလှတရားများအောက်တွင် ပျော်ဝင်ကျရှုံးစွာဖြင့် သည်ဆိုင်ကလေးသို့ နေ့စဉ်မပြတ်လာရောက်ကြသည့် ယောကျာ်းတွေ၊ အထင်သေးစွာဖြင့် ချဉ်းကပ်လာသော ယောကျာ်းတွေ ထိုုထိုသော ယောကျာ်းပေါင်းများစွာကို သူမက ဘယ်လိုစံနှုန်းများဖြင့် အကဲဖြတ်ရွေးချယ်ရမည်နည်း။ သူမက […]
နေ့လည် ထမင်းဆိပ်နဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ နေထိုးတာနဲ့နိုးလာတယ်…။ ကားကတော့ မြေနီ မှုန့်တွေ တစ်ထောင်းထောင်းကြားထဲ မောင်းကောင်းနေတုန်းပါပဲ…။ ဟိုး အဝေးဆီမှာတော့ နှမ်းခင်းတွေ လူတစ်ရပ်လောက်ရှိမယ်…။ ဒါကြောင့် မကွေးတိုင်းကို မြန်မာပြည်ရဲ့ ဆီအိုးကြီးလို့ ပြောကြတာဖြစ်မယ်…။ မြေအနေအထားကတော့ တွေ့ ရသလောက် စပါး စိုက်လို့ရမဲ့ မြေ မျိုးမဟုတ်ဘူး…..။ မြေက နီပြီ ဖွာနေသလိုပဲ…။ ထမင်းဆိပ်တက်ပြီး အိပ်ငိုက်သွားတာ ကျ,နေက မျက်နှာထိုးလို့ ပြန်နိုးလာတာ……..။ အနားက အဖေက “ မကွေးရောက်ခါနီးပြိ” တဲ့…။ ဝန်ထမ်းများတစ်နေရာကနေ တစ်နေရာ ပြောင်းလိုက်ရတာ…။ တစ်နေကုန်ခရီးနဲ့ မပြီးပါ့လား….။ မကွေးမှာ ညအိပ်ရမယ်တဲ့…..။ တိုင်းရုံးမှာ ဝင်နားမယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်း ဖုန်းနဲ့ အကြောင်းကြားထားရပါတယ်…။ ဆက်သွားမယ်ဆိုရင်တော့ မြစ်ကူးပြီး မင်းဘူးမြို့ အထိ ရောက်မှာပါ…။ […]
တော်,မတတ် တနေ့ ကျနော် ကွန်ပျူတာရှေ့ထိုင်နေတုန်း ဒုတိယတန်း တက်နေတဲ့ သားလေးရောက်လာပြီး သချင်္ာ ပုစ္ဆာတစ်ပုဒ် မတွက်တတ်လို့ လာမေးပါတယ်။ ကျနော်က ရှင်းပြပေးပြီးသူ့ ကိုလိုက်ရေးခိုင်းပါတယ်။ လိုက်မရေးပါဘူး။ သူ့ဆရာမ သင်တာနဲ့မတူဘူးလို့ပြောပါတယ်။ သချင်္ာဆိုတာ ပုံစံအမျိုးမျိုးတွက်လို့ရတယ်၊ တွက်နည်းအဆင့်နဲ့ အဖြေမှန်ဖို့လိုတယ်လို့ ထပ်ရှင်းပြပါတယ်။လက်မခံပါဘူး၊လိုက်မရေးပါဘူး။ ဒါနဲ့အတင်းအော်ငေါက်ပြီးရေးခိုင်းရပါတယ်။ သဘောတရားကိုလည်း နားလည်အောင်ရှင်းပြပါတယ်။ ပုံစံတူ တစ်ပုဒ်ကိုလည်းထပ်တွက်ခိုင်းလိုက်တော့ သဘောပေါက်ပြီးတွက်လို့ရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စာအုပ်ထဲမှာ ရေးထားတွက်ထားတဲ့ဟာကို သူသံသယ ရှိနေပုံရပါတယ်။ တအောင့်ကြာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းရောက်လာပြီး မင်းတွက်ထားတာမှားတယ်၊ ဆရာမက အဲလိုမတွက်ဘူးလို့ပြောနေသံကြားရပါတယ်၊ ကျနော့ သားက တိုးတိုးပြန်ပြောပါတယ်။ ခနကြာတော့ ကျနော် မသင်္ကာလို့အပြင်ထွက်ကြည့်တော့ စာအုပ်ထဲက ရေးထားတာကို ခဲဖျက်နဲ့ ဖျက်နေတာတွေ့ပါတယ်။ ကျနော်က သားကို မဖျက်ရဘူး ဒီအတိုင်းထားလို့ပြောလိုက်မှ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ပြန်ရေးနေပါတယ်၊သူ့သူငယ်ချင်းလဲ ပြန်သွားပါတယ်။ […]