ムラカミကျမဟာ The Body Shop ကို စတင်ခဲ့ရာမှာ ငွေကြေး လိုအပ်ချက် အရတခုတည်းတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူးရှင်။ ကျမ အစောပိုင်းကာလတွေက ကမာ္ဘပါတ်ပြီး ခရီးတွေလှည့်လည်စဉ် ကာလတွေမှာ အတွေ့အကြုံတွေ တပုံတပင် ရခဲ့သပေါ့ ။ စက်မှုခေတ် မရောက်သေးသလိုမျိုး ခံစားရတဲ့ လယ်ယာ စိုက်ပျိုးရေးနဲ့ မွေးမြူရေး လုပ်ငန်းတွေကို လုပ်ကိုင်နေတဲ့ လူတွေ အထူး သဖြင့် အမျိုးသမီးတွေနဲ့ သူတို့ ရဲ့ ရိုးရာဓလေ့တွေ ကို ခံစား ထိတွေ့ခဲ့ရသပေါ့ရှင်။ မေမေ့ဆိုင်လေး ကလည်း ပြန်အသုံးချလို့ရနေသေးတဲ့ ခွက်အလွတ်တခုကို ဘာကြောင့် လွှတ်ပစ်မှာလဲ ဆိုတဲ့ အတွေးမျိုး ခံစားမှုမျိုး လေး ကျမကို သင်ကြားပေးခဲ့တယ် မဟုတ်ပါလား ။ ကျမတို့ဟာ စစ်ကာလဆိုးကြီးကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာဆိုတော့ ရှားပါးမှု […]
Moe Zကျွန်မကို တောင်ပေါ်မြို့လေးတစ်မြို့မှာ မွေးဖွားခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မကို မမွေးခင်အထိတော့ မေမေကဂီတာတီးပါတယ်။ အရမ်းတော်တဲ့ ဂီတာပညာရှင်တစ်ယောက်လို့လည်းသိရတယ်။ ကျွန်မလူ့လောကထဲရောက်တဲ့အချိန်ကစပြီး မေမေက တီးဝိုင်းအဖွဲ့က ထွက်လိုက်ပါတယ်။ အခုတော့ ဂီတာလေးက အခန်းထောင့်မှာ တီးသူမဲ့လို့ပေါ့။ ကျွန်မငယ်ငယ်က ဘယ်အရွယ်ဆိုတာ သေချာမမှတ်မိတော့ဘူး ၅ နှစ်လား ၆နှစ်လား၊ အဲဒီတုန်းက မေမေဂီတာတီးရင် ကျွန်မရဲ့ လက်သေးသေးလေးကို ဂီတာအိုးပေါ်တင်ထားရတာကို အရမ်းသဘောကျခဲ့တာ။ မေမေကပြောတယ် အဲဒါတုန်ခါမှု ကြောင့်တဲ့။ ဂီတာတီးတိုင်း ကျွန်မရဲ့လက်ကလေးကို တင်ထားပြီး သူမရဲ့ဂီတသံကိုခံစားနိုင်တာကို မေမေကလည်း သဘောကျတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ ကျွန်မကဆွံ့အနားမကြားသူတစ်ယောက်အဖြစ် မွေးဖွားခဲ့လို့ပါ။ နောက်ပိုင်းတော့ မေမေကဂီတာကို လုံးဝမတီးတော့ပါဘူး။ ကျွန်မအသက် ၁၈နှစ်ပြည့်တဲ့အထိပါပဲ။ အဖေဆိုတာကိုတော့ ကျွန်မမွေးကတည်းကမမြင်ဖူးပါဘူး၊ ကျွန်မကိုမွေးပြီးကတည်းက ထွက်သွားတာ တစ်ခါမှကို ပြန်မလာခဲ့ပါဘူး။ ဆွံ့အနားမကြားတဲ့သမီးလေး မွေးလာလို့များလား၊ မေမေကတော့ ဘယ်လိုမှတ်ချက်မျိုးမှမပေးပါဘူး။ […]
naywoon niအဲဒိလို တစ်ကိုယ်ရည်ကိစ္စတွေရဲ့ နောက်မှာ လူတွေကို မောင်းနှင်နေတဲ့ ကိုးကွယ်ယုံကြည်မှု အစဉ်အလာဟောင်းကို စပြီးဆန်းစစ်ကြည့်ရင်ကောင်မလားလို့….။ ကိုယ့်ဟာကို သာဆက်ဖြည့်တွေးကြည့်ကြပေါ့….။ ၁။ ဘုရား ပန်းအိုးကိစ္စ ၂။ ဘုရားပန်း ကိစ္စ ၃။ ကန်တော့ပွဲ ထိုးသင့် မထိုးသင့် ၄။ အမွှေးတိုင်လှူသင့် မလှူသင့် ၅။ မီးပူဇော်ခြင်း ( နေအိမ်မှာ ….။ လျှပ်စစ်မီး ဘက်ထရီ မီး မဟုတ်ဘဲ ဖယောင်းတိုင်မီး ပူဇော်ခြင်း ကိစ္စ) ၆။ ပုတီး ကိစ္စ ရ။ ဘုရားပုံတော်မဟုတ်တဲ့ …။ ပုံတော် အဆောင်အယောင်တွေ ထားသင့် မထားသင့် စိတ်ဝင်စားကြရဲ့လားတော့ မသိဘူးနော်…။ ဒီလိုလေးတွေကိုတွေးမိလို့ပါ…။ ဘုရားပန်းအိုးနဲ့ ပန်းထိုးလှူတဲ့ ကိစ္စ ဘယ်သူတွေက ဘာအတွက်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ခဲ့တာလဲ ပြန်ဆန်းစစ်ကြပါဦး […]
ကျွန်တော်တို့ လူမျိုးတွေကိုက ပုံပြင်တွေ ဒဏ္ဍာရီတွေနဲ့ ခွဲခြားလို့ မရတာပါလို့ ဆရာကြီးယောက်က (ဒေါက်တာသန်းထွန်းနဲ့ တူရဲ့ )ပြောဖူးတာမှတ်သားမိဖူးတယ်..။ သမိုင်းဆိုတာလည်း ပုံပြင်ဆန်ဆန် ဒဏ္ဍာရီလိုလို ပါးစပ်ရာဇဝင်တွေလည်း အများသား….။ ဘိုးဘွားဘီဘင် တွေရဲ့ လက်ထက်မှာကိုက ပုံပြောကောင်းသော လူမျိုး အဖြစ်ရပ်တည်ခဲ့ကြသည်ကိုးးး။ ပြီးတော့ စကားပုံနဲ့ ဥပမာ ခိုင်းနှိုင်းရာမှာလည်း ချက်နဲ့ လက်နဲ့ ပြောတတ်ကြပါပေရဲ့…။ ရှေးရှေးက သင်္ဂဇာ ဆရာတော် တို့ ဗန်းမော် ဆရာတော်တို့ ထင်ရှားလှပါ၏။ ပါဋိ ပါဒ်သားမပါပဲ ရိုးရိုးလေး ပုံပြင်ပြောသလိုပြောသွား ဟောသွားနိုင်လှပါပေ၏။ ဥပမာမြောက်အောင် စကားပုံတွေနဲ့ ခိုင်းနှိုင်းပြီး ပြောသွားလိုက်ပုံများ ဆယ့်ကိုးရာစုက ပြောခဲ့တယ်ဆိုတာတောင် မယုံချင်စရာ….။ ထိုထို ဆရာတော်များနှင့် ခိုင်းနှိုင်းပြီး လိုက်လံ တုပ ပြောနိုင်သူတို့ကားများစွ…။ ဘာလို့လဲဆို ရှေ့က […]
ကျမနာမည်လား ..ဟုတ်ကဲ့ ကျမနာမည် Anita Roddick ပါရှင်။ Mrs. Roddick ဆိုပါတော့ ကျမ The Body Shop ကိုစ တည်ထောင်ဖြစ်တော့ 1976 ခုနှစ်မှာပါ.. ကျမ ယောက်ျား Gordon ကတော့ အလုပ်တာဝန်တွေနဲ့ တောင်အမေရိက ဘက်ကို လှည့်လည်သွားလာနေရတယ်လေ။ ကျမနဲ့ သမီးငယ် ၂ယောက်အတွက် ဝင်ငွေရစေဖို့အတွက် Gordon ပေးတဲ့ idea လေးကိုယူပြီး တပါတ်မှ ပေါင်၃၀ဝ ဖိုးလောက် ရောင်းရရုံ တကယ့်ကို သေးသေးလေး စတင်ခဲ့တာပါ။ စီးပွားရေးရာ နဲ့ ပါတ်သတ်ပြီးတော့တော့ ကျမမှာ အတွေ့အကြုံရော သင်ယူလေ့လာထားမှုရော မရှိဘူးလို့ ဆိုနိုင်ပါရဲ့ရှင်။ စွန့်ဦးတီထွင်မှု ဆိုတာ ရှင်သန်ပေါက်မြောက်ရာ လမ်းကြောင်းလို့ ဘယ်သူမှ ကျမကို မပြောခဲ့ဘူးလေ.. […]
ေၾကာင္လတ္အမေ (နှင့် အဖေ) သို့ ကန်တော့ပန်း ပင်ပင် ပန်းပန်းနဲ့ ဈေးဗန်းခေါင်းပေါ်ရွက်၊အဖေနဲ့အတူ တဖက်တလမ်းကဝင်ငွေရှာ၊ သားသမီးတွေပညာရေးအတွက် ရုံးကန်ခဲ့တဲ့အမေ။ အမေ့ရဲ့ကျေးဇူးကြောင့် ကျနော် မပင်ပန်းပဲ ဝင်ငွေရှာနိုင်ခဲ့ပြီ။ မနက်စောစောအိပ်ရေးအပျက်ခံ ဈေးထွက်ရောင်းဖို့ ပြင်ဆင်ရင်း သားသမီးတွေ စာထကျက်ဖို့ ချော့တခါ ဆူတလှည့် သွန်သင်ခဲ့တဲ့အမေ။ အမေ့ရဲ့ကျေးဇူးကြောင့် ကျနော် အိပ်ရေးမပျက်ပဲ ဘဝရပ်တည်နိုင်ခဲ့ပြီ။ အိမ်ရဲ့ဝင်ငွေကိုချင့်ချိန်ရင်း အဝတ်နွမ်းလေးတွေ ထည်လဲဝတ်လို့ သားသမီးတွေကောင်းစားရေးအတွက် အနစ်နာခံခဲ့တဲ့အမေ။ အမေ့ရဲ့ကျေးဇူးကြောင့် ကျနော် ဝတ်ကောင်းစားလှနဲ့ တင့်တင့် တယ်တယ်နေနိုင်ခဲ့ပြီ။ ရသမျှ ဝင်ငွေ ကိုခြစ်ခြစ်ကုပ်ကုပ် ချိုးခြံချွေတာရင်း ဝန်ထမ်းလိုင်းခန်းကနေ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေးနဲ့မိသားစုနေနိုင်အောင်ဦးဆောင်လမ်းပြကြိုးပမ်းခဲ့တဲ့အမေ။ အမေ့ရဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် ကျနော် ဝန်ထမ်းလိုင်းခန်းမှာ မနေပဲ ကိုယ်ပိုင်အိမ်နဲ့ နေနိုင်အောင် ကြိုးစားနိုင်ခဲ့ပြီ။ သားသမီးခုနစ်ယောက် ဝမ်းဝပြီး ခါးလှဖို့၊ ရောင်းခြင်းဝယ်ခြင်း […]
ေၾကာင္ေလးတကယ်ပူးတာလား အလေ့အကျင့်လား ကျနော် နတ်ကိုးကွယ်မှုအကြောင်းတော်တော်များများရေးခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ နတ်လို့ အများသုံးနှုန်းနေကြတဲ့ ပရလောက မရှိဘူးလို့ဆိုလိုတာမဟုတ်ပါ။ ကိုးကွယ်နေသူများကိုလည်း ရှုံ့ချလိုခြင်းမရှိပါ။ ကျနော်ဆိုလိုချင်တာက ယုံကြည်မှုတစ်ခုကို အစဉ်အလာအရ သော်လည်းကောင်း၊ ယုံကြည်စရာကောင်းလောက်တဲ့မျက်မြင်အရသော်လည်းကောင်း ဇွတ်မှိတ်မယုံလိုက်ပဲနဲ့ အရင်းအမြစ်ကိုသေချာလေ့လာသုုံးသပ် ဆုံးဖြတ်ပြီးမှ ယုံစေချင်တာပါ။ ဒီနေရာမှာ ကျနော်ကိုယ်တိုင် တွေ့ကြုံပတ်သက်ခဲ့တဲ့ တကယ့်အဖြစ်မှန်ကလေးတွေကို တင်ပြချင်ပါတယ်။ ကျနော်ငါးတန်းကျောင်းသားဘဝက အဖေတာဝန်ကျတဲ့ ဝါးခယ်မမြို့ကိုလိုက်သွားပါတယ်။ အဖေတာဝန်ကျတာမြို့ပေါ်မှာမဟုတ်တော့ ကျနော်က မြို့ပေါ်က အဒေါ်အိမ်မှာနေပြီးကျောင်းတက်ပါရတယ်။ မြို့ပေါ်ဆိုပေမဲ့ မြို့ရဲ့တဘက်ကမ်းမှာပါ။ငှက်သမ္ဗာန်လို့ခေါ်တဲ့ အမြီးနှစ်ခွ လက်ခပ်ကူးတို့လှေနဲ့ ကူးရတာပါ။ ဝါးခယ်မမှာ တနှစ်တစ်ကြိမ် ဦးရှင်ကြီး၊ ကိုးမြို့ရှင်နဲ့ ရိုးရာနတ်တွေပူဇော်ပွဲကိုကြီးကြီးကျယ်ကျယ်ကျဉ်းပပါတယ်။ တနှစ်တစ်ကြိမ်ဆို်ပေမဲ့ မြို့ဘက်ကမ်းကတစ်ကြိမ် တဖက်ကမ်း(တရုပ်တန်း)ကတစ်ကြိမ်သီးခြားစီလုပ်တာပါ။ အခုတော့ ဘယ်လိုလဲမသိပါ။ တရုပ်တန်းဘက်မှာ ပူဇော်ပွဲမလုပ်ခင်တစ်လလောက်ကတည်းက အလှူ လိုက်ခံပါတယ်။ အလှူခံတဲ့အခါ ဦးရှင်ကြီးရဲ့ စီးတော်ကျားအဝတ်အစားဝတ်ထားသူတစ်ယောက်ပါ ပါတယ်။ […]
Mg Oggaစနေမောင်မောင်၊ ရာဟုမောင်မောင်၊ ကာတွန်းမောင်မောင်တို့ စသဖြင့် မြန်မာပြည်တွင် မောင်မောင် များစွာရှိသည်။ အခု ကျွန်တော်ပြောပြမည့် မောင်မောင်ကား ဖေ့ဘုတ်မောင်မောင် ဖြစ်လေသည်။ ဖေဘုတ်မောင်မောင် အင်တာနက် မသုံးခင်က နာမည်မှာ မောင်မောင် ပင်ဖြစ်သည်။သို့သော် အင်တာနက် စသုံးတတ်ပြီးနောက်ပိုင်း ချက်မောင်မောင် ဂျီတော့မောင်မောင် စသဖြင့်ခေါ်ကြသည်။ အခုတော့ ချက်မောင်မောင် ဂျီတော့ မောင်မောင်မဟုတ်တော့ ပိုအဆင်မြင့်လာပြီး တော်လှန်ရေးသမားမျိုးချစ် ဖေဘုတ်မောင်မောင် ဖြစ်လာပြီ။ မောင်မောင်သည် ၁ဝ တန်းကျကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ လက်ယားလက်ယား ဖြစ်နေချိန် အကိုတစ်ဝမ်းကွဲ မောင်မောင် ပျက်စီးမည်စိုးသောကြောင့် သူဖွင့်ထားသော အင်တာနက်ဆိုင်တွင် ဆိုင်စောင့် ရန် တာဝန် ပေးသည်။ ဒီအချိန်မှစ၍ မောင်မောင် အင်တာနက်ကို စတင်သုံးတတ်လာလေသည်။ မောင်မောင်က ၁ဝ တန်း မအောင်သော်လည်း လေ့လာမှုအားကောင်းသည်။ […]
ဒီအကြောင်းကို ရေးဖို့ အားယူနေတာ ကြာပါပြီ…။ မရေးဖြစ်သေး…။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဗစ်တာစိုးမိုး နဲ့ စကားပြောရင်းရလာတဲ့ အတွေး …။ အကြောင်းအရာကလည်း သူကချည့် ဦးဆောင်ပြောသွားပြီး ကိုယ်က နားထောင်ခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းအရာဖြစ်နေပြီး တစ်ချို့နေရာတွေ ရေးလိုက်ရင်လွဲသွားမလားဆိုပြီး အပေါင်းအသင်းတစ်ချို့ဆီ စနည်းပြန်နာရသေးတာ…။ ဒါပေမဲ့ တစ်နေ့ တစ်နေ့ အချိန်သာကုန်သွားခဲ့တာ ရေးဖို့က အလှည့်မရောက်…။ ဟိုအကောင်ကလည်း သူ့အပျိုဆင် ပြန်ကြောက်နေတာနဲ့ လိုင်းပေါ်မရောက်…။ ရောက်ပြန်တော့လည်းခဏတစ်ဖြုတ်ရယ်…။ သူကတော့ နေဝန်းနီရေးဖို့ ပြောထားပြီးသားဆိုပြီး ဘာမှမလုပ်ဖြစ်လို့ ဆိုတော့ကာ…..။ အင်းတာဝန်ယူထားပြိးသားဆိုတော့လည်း ရေးရသေးတာပေါ့…….။ အကြောင်းက ဒီလို…………။ ဒီကောင် ဗစ်တာစိုးမိုးက အရင်က ဦးစီး ဌာန တစ်ခုမှာလုပ်ခဲ့တာဆိုတော့ ဥပဒေတွေနဲ့ ပါတ်သက်ရင် တော်တော်လေးနှံစပ်တယ်…။ ခုအဲဒိမှာမလုပ်တော့ပေမဲ့ သိချင်တာရှိရင် သူ့ကို လာအကူအညီတောင်းနေကြတုန်းဆိုတော့ ……………….။ […]
အဲဒိရောက်စညက ရုံးမှာပဲ အိပ်ဖြစ်တယ်….။ မန်နေဂျာလုပ်တဲ့သူက လည်းအဲဒိမှာနေတာဆိုတော့ အိပ်ရတာအဖော်တော့ရတာပေါ့…..။ သိတဲ့ အတိုင်း မြန်မာပြည်က ကျောင်းတို့ ရုံးတို့ ဆိုတာတွေက ဟုတ်တာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့ ဘာရှိသလေး ညာရှိသလေး နာမယ်တော့ အကြီးသား….။ ပြီးတော့ သူတိုတွေက ရုံးဆင်းချိန် တန်းပြီး အိမ်ပြန်ကြတာမဟုတ်……။ နဲနဲ ဂလုပြီးမှ….. အားလေးဘာလေးသွက်လာရင် သီချင်းတွေ ဘာတွေ ဆိုကြ ကကြနဲ့….။ နေဝန်းနီကတော့ အဲဒိညက သိပ်မရောပါဘူး………။ တစ်ခွက်ပဲ သောက်လိုက်တယ်….။ (ဟီးး ပီပါ ကိုင်းတပ်ထားတဲ့ မတ်ခွက်ကြီးနဲ့) ……..။ ဘီအီးပါ……။ အရက်ဖြူဆိုင်က ဝယ်လာတာ……..။ ရွာတစ်ရွာက လာ ပို့ထားတဲ့ ထန်းရည်က နဲနေလို့တဲ့……..။ မန်နေဂျာ ဦးခင်မောင်စိန်နဲ့ နေဝန်းနီ အဖေတို့က ဟိုဘက်မှာ ထန်းရည်နဲ့….။ အဲဒိတော့ ဒီဘက်မှာ […]
မာယာများတဲ့ ကျားရဲတောကိုပဲ ယုံသူငယ်မလေး ခြေဦးပြန်လှည့်ရပြန်ပြီပေါ့။ ကျမ မြို့ပေါ်က ကေတီဗွီဆိုင်ကို တစ်ခေါက်ထပ်ရောက်ရပြန်ပါပြီ။ အရင်က လုပ်ခဲ့တဲ့ဆိုင်တော့မဟုတ်ပါဘူး၊ အခြားဆိုင်တစ်ဆိုင်ပါ။ အရင်အတွေ့အကြုံရှိထားသူမို့ ဒီတစ်ခါတော့ အခက်အခဲသိပ်မရှိတော့ပါဘူး။ ဟိုဆိုင်မှာလုပ်ခဲ့တုန်းကဖောက်သည်တွေကလည်း သတင်းကြားတော့ ရောက်လာကြပါတယ်။ ကျမ အရင်ဆိုင်မှာလုပ်ခဲ့တုန်းကလို လူတစ်ယောက်နဲ့ ထပ်ဆုံရပါတယ်။ ကျမရဲ့ ဘိုင်ကိုကိုပေါ့။ အစတော့ ရိုးရိုး နောက်တော့ တမျိုးတိုးလို့ ချစ်ပြန်ဆိုပဲ ဆိုပဲ……. ဆိုတဲ့ သီချင်းထဲ ကလိုပေါ့၊ တပတ်တစ်ခါလောက်ရောက်လာတတ်ပြီး ကျမကို အပျော့ဆွဲ ဆွဲပါတယ်။ ကျမကလည်းနပ်နေပြီလေ၊ ဒါမျိုးဆို လာထား၊ အာဘွားလေးပေးပြီး စပိုင်များများသောက် ၊မုန့်ဘိုးများများတောင်းလိုက်တာပေါ့။ စပိုင် ဝိုင်ဆိုတာသိတယ်မလား၊ ခဏပဲမူးတယ်၊အလေ့အကျင့်ရှိရင် ၄၅ မိနစ် တဆက်ရှင်တစ်လုံးလောက် သောက်နိုင်တယ်၊ အဲ့လူမျိုးက ၃ ချိန်လောက်နေတာ။ စပိုင်တစ်လုံးကို အပြင်ဆိုင်မှာ ထောင့်ငါးရာလောက်ပဲရှိတာ။ […]
mandalarthu ***** ဦးခိုက်ပူဇော် တရုပ်ပြည်မှ ဗုဒ္ဓမြတ်စွယ်တော် ******* (၈-၁၂-၂၀၁၁) နေ ့က နေ ့လည်ခင်းပိုင်းခန ့်တွင် ကျွန်မတို ့မန ္တလေးမြို ့သို ့ဗုဒ္ဓမြတ်စွယ်တော်သည်ရန်ကုန ်မြို ့မှကြွရောက်တော် မူလာခဲ ့ပြီဖြစ်ပါတယ်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပြီးခဲ ့သော အောက်တို ဘာလ(၁၂)ရက်နေ ့ မှာ နေပြည်တော ်ရောက်ခိုက် ဖူးခွင် ့ကြုံ၍ ဗုဒ္ဓမြတ်စွယ်တော်ကို ဥပ္ပါတသနိ္တစေတီဂန္ဓကုဋိ လိုဏ်တော်မှာ ကျွန်မ ဖူးမြော် ခွင် ့ရရှိခဲ ့ရာ ယခု နဲ […]
ကိုေပါက္(မႏၱေလး) သူကြီးရေ…………… ဟိုလွန်ခဲ့သောရက်များက ကျနော် နဲ့ တပ်မ77 တို့ “ရွာသားများနဲ့ငြင်းခုန်ခြင်း”ဆိုတဲ့ကဗျာကိုအကြောင်းပြုပြီးညိခဲ့ကြပါတယ်။ တစ်ရက် မန်းလေးကန်တော်ကြီးက နှင်းမူံထဲက ကရိဝိတ်ပုံကိုတင်လိုက်တော့ သူက “နှင်းမဟုတ်ဘူး မြန်မာပြည်မှာ နှင်းမကျဘူး”လို့ရေးလာပါတယ်။ နိုင်ငံခြားကလူတွေရဲ့ snow က အတုံးအလိုက်အခဲလိုက် အဖတ်လိုက်ကြီးကျတာကိုးဗျ။ ကျနော်တို့ မြန်မာပြည်က နှင်းလို့ သတ်မှတ်ထားတာကတော့ အဖြူရောင်တံတိုင်းလေး ဖြစ်သွားရုံလောက်လေးကြပါတယ်။ အခု မမ ရဲ့ sweet December ပို့စ်ထဲမှာ သူကြီး က snow ကိုနာမည်အသစ်ပေးရအောင် အကြံပေးလာပါတယ်။ အဲတော့ ကျနော်လဲ နှင်းပါတဲ့စကားလုံးတွေကို လက်လှမ်းမှီသမျှ ကိုယ်အနီးမှာရှိတဲ့ရှေးစာအုပ်တေရှေးွကဗျာတွေထကရှာရတာပေါ့။ အဲဒီမှာဘာသွားတွေ့လဲဆိုတော့ မြန်မာပြည်က နှင်းကျတဲ့ကာလက မြန်မာလိုပြာသို ဘိုလိုဆိုရင် ဇန်နဝါရီလမှာကျတယ်ဆိုတာသွားတွေ့ရပါဘဲ။ နှင်းနဲ့ပါတ်သက်လို့ သုံးထားတဲ့စကားလုံးလေးတွေကတော့ 1.(ဆီးရည်ကျရွှမ်း တောတောင်မွှမ်းမျှ […]