kyaw moe moeအိမ်မဲအကြောင်းလေး ပြောပြခြင်းတယ် နားထောင်းအုံးပေါ့ကွယ်— အိမ်မဲက ထွက်တဲ့ လမ်းလေးသွယ် တွေးကြည့်စမ်းပါကွယ်— မြောင်းမြ-အိမ်မဲ-ပန်းတနော် အလွန်ဆိုးတယ်နော်— ဒါးက-အိမ်မဲ- ကျောင်းကုန်း အလွန်းအဆိုးဆုံး—- နွေအခါဝယ် ဖုန်တထောင်းထောင်းရယ် အသက်ရှူလို့မဝတယ်— ကျောက်ကြီး၊ ကျောက်ငယ် အသွယ်သွယ်၊ ကျိုးတို၊ကျဲတဲရယ်— မိုးအခါဝယ်ရွံဗွက်အများ ၊ကားလမ်းပေါ်မှာဖြစ်လို့သွား၊ လမ်းတွေးပိတ်လို့ဗျား။ ဒီလမ်းတွေ ဘိုးဘေးသက် သားစဉ်မြေးဆက် အဆက်ဆက်။ ၁၅/မိုင်ကို တစ်နာရီကျော်သွား ကြားကောင်းသေးရဲ့လား။ အမြန်ဆုံးမောင်းနိုင်တဲ့ ဟိုင်ဝေးလမ်းရယ် ကီလိုမီတာ(၃၀)အောက်ကွယ် နောင်လာနောက်သားတွေ အတွက်ရယ် ကူးပေးကြပါကွယ်— လုပ်ကျကွယ် လွတ်တော်ရယ် အိမ်မက်လေးတွေ လွန်မြောက်မယ်…
isequal toနံနက်ခင်း လတ်ဆတ်တဲ့လေ မျက်နှာတပြင်လုံးကို လာထိတော့ အားပါးပါး လန်းဆန်းသွားတာပဲ သူငါကိုယ်စီ အလုပ်လုပ်နေလိုက်တာ မြန်လို့ ဒီနေ့ထမင်းစားဖို့နဲ့ မျိုးဆက်သစ်များအတွက်လေ ကောင်းပြီ ငါလည်းငါ့ဘဝတိုးတက်အောင် လုပ်ရဦးမည်။ ဒီနေ့ခြေလှမ်းသစ်တွေနဲ့ တာဝန်ရှိရာဦးတည် ပြီ။ခြေလှမ်းများအတော် လျှောက်မိချိန် အရှေ့မှတစ်စုံတရာတွန်းထားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ဟာ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ လွန်ခဲ့သည့်(၅)နာရီလောက်က ကျွန်တော့မျက်နှာကို လာထိသည့်လေညှင်လေး အခု ရှေ့တည့်တည့်မှ အင်အားကြီးစွာ တိုက်ခိုက်နေလေပြီ။ အပြောင်းအလဲ မြန်လှချည်လား။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အလုပ်ရှိရာ ရောက်အောင်သွားမည်။စိတ်ပင်ရှိသော်ငြားလည်း ခန္ဒာကိုယ်က မနဲရွေ့ နေရသည်။တဖြေးဖြေး မျက်နှာပြင်သို့သစ်ရွက်များနှင့် ဓနိဖက်၊သစ်ကိုင်းစများနှင့်သာထိတွေရတော့ သည်။မျက်လုံးကိုစုံကန် ဖွင့်လိုက်တော့တသက်လုံး မပြုပြင်ပဲထားတဲ့ အိမ်တွေလို အမိုးမရှိ၊အကာတွေ ပြုတ်ကျ ငါ အိပ်မက်နေတာလား စဉ်းစားနေချိန် ခြေထောက်မှ ဆစ်ခနဲ နာကျင်မှု့ကိုခံစားလိုက်ရ သည်။ငုံကြည့်လိုက်တော ့ သံတန်းလန်းနှင့်သစ်သားကို တက်နင်းမိခြင်း ။ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီ […]
ျမစပဲ႐ိုးပွိုင့် လိုချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး သူကြီး ရယ်။ တကယ် လန့် သွားလို့ပါ။ 😉 အခုတော့ အရီးလတ် ဘယ်သူဆိုတာ လူတွေ သိကုန်ပြီပေါ့။ မပြောချင်တော့ဘူး။ ဟင်းင်းင်းင်းင်းင်းင်း။ 😀
နံနက်ခင်း လတ်ဆတ်တဲ့လေ မျက်နှာတပြင်လုံးကို လာထိတော့ အားပါးပါး လန်းဆန်းသွားတာပဲ သူငါကိုယ်စီ အလုပ်လုပ်နေလိုက်တာ မြန်လို့ ဒီနေ့ထမင်းစားဖို့နဲ့ မျိုးဆက်သစ်များအတွက်လေ ကောင်းပြီ ငါလည်းငါ့ဘဝတိုးတက်အောင် လုပ်ရဦးမည်။ ဒီနေ့ခြေလှမ်းသစ်တွေနဲ့ တာဝန်ရှိရာဦးတည် ပြီ။ခြေလှမ်းများအတော် လျှောက်မိချိန် အရှေ့မှတစ်စုံတရာတွန်းထားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ဟာ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ လွန်ခဲ့သည့်(၅)နာရီလောက်က ကျွန်တော့မျက်နှာကို လာထိသည့်လေညှင်လေး အခု ရှေ့တည့်တည့်မှ အင်အားကြီးစွာ တိုက်ခိုက်နေလေပြီ။ အပြောင်းအလဲ မြန်လှချည်လား။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အလုပ်ရှိရာ ရောက်အောင်သွားမည်။စိတ်ပင်ရှိသော်ငြားလည်း ခန္ဒာကိုယ်က မနဲရွေ့ နေရသည်။တဖြေးဖြေး မျက်နှာပြင်သို့သစ်ရွက်များနှင့် ဓနိဖက်၊သစ်ကိုင်းစများနှင့်သာထိတွေရတော့ သည်။မျက်လုံးကိုစုံကန် ဖွင့်လိုက်တော့တသက်လုံး မပြုပြင်ပဲထားတဲ့ အိမ်တွေလို အမိုးမရှိ၊အကာတွေ ပြုတ်ကျ ငါ အိပ်မက်နေတာလား စဉ်းစားနေချိန် ခြေထောက်မှ ဆစ်ခနဲ နာကျင်မှု့ကိုခံစားလိုက်ရ သည်။ငုံကြည့်လိုက်တော ့ သံတန်းလန်းနှင့်သစ်သားကို တက်နင်းမိခြင်း ။ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီ […]
ဖိုးေထာင္အဲဒီပုံက ကြာပါပြီကွာ စော်ကားလွန်းလို့ မခံနိုင်လွန်းလို့လုပ်လိုက်တာတဲ့ ဒီပို့စ်လေးလဲကြည့်ပြီး မင်းပြန်ပြောပေးပါဦး http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=UW3W7RM4XB0#! မင်း ပြန်မန့်တာကို ဆက်ဆက်စောင့်နေမယ် ရွာသူရွာသားများလည်း ကြည့်ပြီး သတိထားရအောင် ကာကွယ်ရအောင်လို့ပါ ဘယ်သူက ပိုမိုက်ရိုင်းလဲ မင်းသိပါလိမ့်မယ် နာနာ
Mလုလင္အလှူပိုစ့်ကတော်တော် များသွားပြီ ဆိုတော့ ရွာထဲကအကြောင်းလေး .. ပိုစ့်တင်မလား စိတ်ကူးရင်း နဲ့ ….. အခု အလှူနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မှတ်ချက် လေးတွေ စုထားရင်ကောင်းမလားလို့ တွေးမိပါတယ်။ ဆေးရုံ ရောက်တော့ လူတွေ ဟိုစုစု ဒီစုစု နဲ့ နေတုန်း .. ကျွန်တော် Mလုလင် ရယ်၊ ဦးပေါက် မန်းလေး ရယ်၊ အင်ဇာဂီ ရယ် ရွာထဲ ပတ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ တစ်ရွာလုံး နီးပါး ငရုတ် တွေနေပူလှန်းထားတာ တွေ့ရတယ်။ ငရုတ်နံ့ တသင်းသင်း .. နေက လဲ ပူ၊ ခေါင်းပေါ်တည့်တည့် ပဲ … ကိုယ့်ဇောနဲ့ ကိုယ်မို့ .. ပူနိုင်ဘူးရယ်။ ဧရာဝတီ တိုင်းဆိုပေမယ့် ချောင်းလေး၊ […]
Dr. ဖိုးျပံဳးခ်ဳိသိသမျှ ပြောပြချင် သည်က ကျွန်တော့် ရဲ. ပင်ကိုယ်ဝါသနာ မဟုတ်ပါ။ ….. သို့သော်လည်း ထပ်ဆင့်မျှဝေပြီး ကိုယ်သိထားသည့် ဖတ်ထားသည့် ဗဟုသုတ လေးများအား အန်တီအေး post ဖတ်ပြီးနောက် သိသမျှ ပြောပြချင်စိတ် ပေါ်လာလို့ share လိုက်ရပါတယ်… Member အသစ်မို့လို့ အမှားအယွင်းများပါခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပေးစေလိုပါတယ်……. ဆင်ခြင်ဖွယ် တရား(၅)ပါး ငါ့မှာ အိုခြင်းသဘော ရှိတယ်၊ အိုခြင်းသဘောကို ငါမလွန်ဆန်နိုင်ဘူး။ ငါ့မှာ နာခြင်းသဘော ရှိတယ်၊ နာခြင်းသဘောကို ငါမလွန်ဆန်နိုင်ဘူး။ ငါ့မှာ သေခြင်းသဘော ရှိတယ်၊ သေခြင်းသဘောကို ငါမလွန်ဆန်နိုင်ဘူး။ ငါချစ်မြတ်နိုးတဲ့ အရာတွေနဲ့ ရှင်ကွဲသော်လည်း ကွဲရမယ်၊ သေကွဲသော်လည်း ကွဲရမယ်။ ငါ့မှာ ကံသာလျှင် မိမိဥစ်စာရှိတယ၊် ငါဟာ […]
အတိသဥၹာ နာဂရခ်စ္သူ/ သန္းထြဋ္ဦးဒီနေ ့ မေလ(၂)ရက်နေ ့ သူခွဲခွာလို ့သွားခဲ့တာ (၆)နှစ်ပြည့်ခဲ့ပီ။သူ ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် တပည့်သားမြေး တွေ မျှော်နေပေမယ့် ၂၀၀၆ခုနှစ် မေလ(၂)ရက်နေ ့ကတည်းက သံတွဲဆေးရုံ မှာ နောက်ဆုံးထွက်သက် ချိန်ထိ သူစကားတခွန်းဘဲပြောခဲ့နိုင်ပါတယ်။“ငါ့အမျိုးတွေ ညီစေ”တဲ့။ ဦးမြင့်သန်း အမှတ်တရ ပွဲ ဓါတ်ပုံတွေကို စတင်ပေးတဲ့ ဖေ့စ်ဘွခ်စာမျက်နှာ http://www.facebook.com/88GenerationStudents ကိုကျေးဇူးတင်ရပါမယ်။ပုံ(၂)ပုံဘဲတင်ထားပေမယ့် မေလ(၆)ရက်နေ ့နောက်ပိုင်းမှာ ပိုစုံလင်အောင်တင် ပေးနိုင်မယ် မျှော်လင့်ပါတယ်။ဒီအခမ်းအနားမှာ ကျနော်မရှိနိုင်ပေမယ့် ကျနော့်ထက်ပို အရေးကြီးသူဖြစ် တဲ့၊သူ ့လက်ပေါ်မှာ ဆုံးပါးသွားတယ်ပြောနိုင်တဲ့ ဆရာဆီက ဓါတ်ပုံများ ယူ၍အားလုံး မြင်ရ၊တွေ ့ရအောင် ဝေမျှပေးပါမယ်။ ဒါလေးက ဖေ့စ်ဘွခ်မှာ တင်ထားတာလေးပါ။ ၂၀၀၆ ခုနှစ်၊ မေလ ၂ ရက် ၊ သံတွဲထောင်တွင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့သော ဦးမြင့်သန်း အတွက် ကွယ်လွန်ခြင်း ၆နှစ်မြောက် အမှတ်တရကို ရှမ်းပြည်နယ်၊ […]
Novyအလှူအကြောင်းကိုတော့ အရှေ့က ရွာသူားများရေးသွားတဲ့အတိုင်းပါပဲ ခရီးစဉ်စလယ်ဆုံး ဘာမှကို ပြောစရာမရှိအောင် အစဉ်ပြေချောမွေ့လွန်းပါတယ် ဖေါ်ရွေရိုးသားကျတဲ့ ဒေသခံတွေတဲ့ ဧည့်ဝတ်ကျေပြွန်မှူ့တွေကို ရင်ထဲမှာ မှတ်တမ်းတင်မိပါတယ် ကဲ အခု ဓါတ်ပုံလေးတွေတင်တော့မယ်နော် မပါမဖြစ်ဆေးရုံရဲ့မုဒ်ဦး ဆေးခန်းလေးတွေကိုဒီလိုရိုက်လိုက်တယ် ဝါးတွေရဲ့ ထောက်ကန်မှု ဆေးရုံအတွက် အုတ်ဖိုလေးရဲ့ အင်အား သဘာဝရဲ့ရင်သွေးငယ် 1 သဘာဝရဲ့ရင်သွေးငယ် 2 ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားအဝင်လမ်း 1 ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားမုဒ်ဦး ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားအဝင်လမ်း 2 ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား အရံစေတီခြံရံတယ် သက်ပါယ်လှပါ့ ကျိုက်ထီးရိုးအလှ
studentရွှေအိုရောင် ကျွန်းသားထိုင်ခုံတွေ စားပွဲတွေ ချထားတဲ့ ခန်းမကြီး တခုထဲမှာ လူရာပေါင်းများစွာ ထိုင်နေကြပေမယ့် အပ်ကျသံမျှ မကြားရလောက်အောင် တိတ်ဆိတ်လွန်းလှတယ်။ အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီးတွေ ရာပေါင်းများစွာ ရှိနေပြီး အမျိုးသားတွေက ခေါင်းပေါင်း၊ တိုက်ပုံ၊ ပုဆိုး မြန်မာဆန်ဆန် ဝတ်ဆင်ထားကြသလို အမျိုးသမီးတွေကလည်း မြန်မာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးနဲ့ ထဘီတွေ ဝတ်ဆင်ထားကြတယ်။ အစိမ်းရောင် ယူနီဖောင်းဝတ် အမျိုးသား မြောက်မြားစွာကလည်း ခန်းမကျယ်ကြီးထဲမှာ ငြိမ်သက်စွာ ရှိနေကြတယ်။ ခန်းမကျယ်ကြီး အလယ်ခေါင်မှာ ခရမ်းရောင် ရင်ဖုံးအကျီနဲ့ ချည်ထည် ထဘီ၊ အဖြူနဲ့ ခရမ်း ရောယှက်ထားတဲ့ ဒေါင်းမြီးပုဝါ လွှမ်းခြုံဝင်ထားတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦး ရှိနေပြီး အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ ခေါင်းမှာပန်ထားတဲ့ အဖြူရောင်နှင်းဆီပန်းတွေက ဝေဆာလွန်းလှတယ်။ အမျိုးသမီးကြီးကို လူတွေမြောက်မြားစွာ မကြာခဏ ဆိုသလို လာရောက် […]
Mr. humanအရင် ဆုံး ပထမ အိတ်ဖွင့်ပေးစာကို တင်ပြပါရစေ။ ကျိုက်လတ်မြို့နယ် ရဲစခန်းမှ အရေးကြီးကုန်ပစ္စည်ျနှင့် ဆောင်ရွက်မှုများဆိုင်ရာ ဥပဒေပုဒ်မ – ၈ (၁)ဖြင့် ကျွဲများကို တရားမဝင် သယ်ဆောင်ခြင်း အတွက် မြို့နယ် တရားရုံးသို့ တရားစွဲတင်ပို့ခဲ့ရာ မြို့နယ် တရားရုံးမှ ထိရောက်ဟန့်တားသော ပြစ်ဒဏ်ကို ဥပဒျေနှင့် အညီ အမိန့်ချမှတ်ခဲ့သည်။(ဧရာဝတီဂျာနယ် အတွဲ၁အမှတ်၂၄) ယခုအခါ ဧရာဝတီတိုင်းဒေသကြီး ပန်းတနော်မြို့နယ်တွင် ကျွဲနွားများတရားမဝင် သယ်ဆောင်ခြင်း ဥပဒေပုဒ်မ _ ၈(၁) ဖြင့် အမှုဖွင့်အရေးယူဆောင်ရွက်သော ဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖြစ်ပွားခဲ့ရာအဓီက တရားခံ ကို အာမခံပေး ၍ လွတ်ထားပါသည်။အမှုကြန့်ကြာနေသည့် အတွက် ပြည်သူများမှ အဆိုပါအမှုအားထိရောက်စွာ အရေးယူပေးနိုင်ရန် ဆန္ဒရှိနေပါကြောင်း ကြားသိရပါသည်။ ကျောင်းကုန်းမှ ပန်းတနော်ကိုဖြတ်ကာ သားကောင် သတ်ပြီး […]
koyin sithuညနေခင်းဟာတိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲ ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဆီကို ရောက်လာခဲ့၏ ရုတ်တရက်လူတွေကို စေးစေးပိုင်ပိုင် နှုတ်ဆက်ချင်စိတ်ပေါ်လာလို့ ကျွန်တော်လေချွန်လိုက်မိသည်။ လေပြည်တွေက ဝေ့လိုက် ဝဲလိုက် အနည်းငယ်ရှည်စပြုနေတဲ့ ကျွန်တော်ဆံပင်တွေကို ထပ်ညှပ်လိုက်ရင် ပိုကောင်းသွားပါ့မလား။ စဉ်းစားနေလိုက်မိ၏ နောက်တော့လည်း ဒီလိုပဲပေါ့။ လူတွေကို ဖြောင့်ဖြောင့်လေးနေတတ်စေချင်သည်။ ဘေးနားကို ဘုတ်ခနဲပြုတ်ကျသွားတဲ့ စာအုပ်ကို ကျသွားတဲ့ အနေအထားအတိုင်း ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်မိသည်။ ပြီးမှ တွေးလိုက်မိ၏။ “ဪ… ကမာ္ဘကြီးမှာ ချီဗွေဗားရားမှ မရှိတော့ပဲ” အင်တာနက်ထဲမှာ အမျိုးသမီးဟာ ကို်ယ်နေဟန်အမျိုးမျိုးနဲ့ လမ်းလျှောက်ပြနေ၏။ သူငယ်ချင်းတို့ ရင်ခုန်နေလား။ ဒါတွေဟာ သိင်္ဂါရတရားတွေပဲ မဟုတ်လား။ ရိုးဆွေးဟောင်းနွမ်းလှပြီဖြစ်တဲ့ အဲ့ဒီအာရုံတွေကို ကျွန်တော်တို့ စွန့်မပစ်နိုင်ကြဘူးလား။ ပရုတ်လုံးနံ့သင်းတဲ့ အဝတ်အစားဝတ်ရရင် ကျွန်တော် စိတ်ချမ်းသာ၏ ဒါပေမဲ့ နေရင်းထိုင်ရင်းအကုသိုလ်မဖြစ်အောင်တော့ ကျွန်တော် ကြိုးစားပါသည်။ ကြယ်တွေက […]
ငွက္ကေလးတိမ်တွေပေါ်လမ်းလျှောက်ရင်း နေမင်းကို မျှော်ကာကြည့်မယ်။ အတောင်ပံတွေ ဖြန့်တန်းရင်း စွန်ရဲတွေကို စိန်ခေါ်လိုက်မယ်။ နံရံကို မှီထားတဲ့ ငါ့ဦးခေါင်းထဲမှာ ကမာ္ဘကြီးတစ်ခုလုံး ရှိတယ်။ ကမာ္ဘကြီးကို မကျေနပ်လို့ တိုင်နဲ့ခေါင်းနဲ့ ပြေးဆောင့်ဖို့ စဉ်းစားချင်လည်း စဉ်းစားမယ်။ အတွေးမုန်တိုင်းကကြီးလို့ မျက်ဝန်းထဲမှာ ပင်လယ်ရေတွေ ဘောင်ဘင်ခတ်နေတယ်။ ကောင်းကင်ကြီးအောက်မှာ လူတိုင်းကတော့ ခပ်သေးသေးပဲ သေးတာနဲ့ ကွေးတာနဲ့က ဘယ်လိုတွဲဖက်မိသွားသလဲတော့ ကျွန်တော် တကယ် မသိလိုက်ဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ ခါးအောက်ကို ငုံ့ကြည့်ရင် ဘွားခနဲ့ တွေ့လိုက်မိတယ် ငါ့မှာ ခြေထောက်တွေ ရှိပါလားလို့ပေါ့ ဖိနပ်ကလည်း ပြတ်ခါနီးနေပြီလေ ခြေဆီတွေထွက်ပြီး သားရေစော်လည်းနံလို့။ အိပ်လိုက်တိုင်း မျက်စိမှိတ်တာ အပြစ်လား အိပ်မက်ထဲမှာ ချောက်ထဲပြုတ်ကျတိုင်း ကုတင်ပေါ်က ပြုတ်ကျစရာလိုလို့လား ကုတင်ပေါ်က ပြုတ်ကျတိုင်းရော အား ခနဲ့ အော်မိကြရဲ့လား။ […]