လူသားနှစ်ဦး။ ရောဂါကသည်းတာချင်းလည်းအတူတူ။ ဆေးရုံအခန်းတစ်ခုအတွင်းလာဆုံမိကြသည်။ တစ်ယောက်ကတော့ သူ့အဆုပ်ထဲက အရည်တွေ စီးဆင်းစေရန် နေ့ခင်းဘက်ဆို တစ်နာရီလောက် ခုတင်ပေါ်ထထိုင်ခွင့်ရှိသည်။ သူ့ကုတင်က ထိုအခန်းအတွင်းရှိတစ်ခုတည်းသော ပြတင်းပေါက်ဘေး နားတွင်ရှိသည်။ တစ်ခြားတစ်ယောက်ကတော့ တစ်ချိန်လုံး ကုတင်ပေါ်မှာကျောခင်းနေရရှာသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်သား ရောက်တတ်ရာရာ စကားပြောရင်းဖြင့်သာပျင်းရိညည်းငွေ့ဖွယ်အချိန်တွေ ကို ဖြတ်သန်းကြရသည်။ အိမ်ကမိန်းမနဲ့ကလေးတွေအကြောင်း၊ အိမ်အကြောင်း၊ အလုပ်အကြောင်း၊ သူတို့စစ်ထဲဝင်တုန်းကအကြောင်း၊ အားလပ်ချိန်ပျော်ပွဲစားထွက်တုန်းကအကြောင်း စုံအောင်ပြောကြသည်။ နေ့ခင်းဘက် ခုတင်ပေါ်လှဲနေရာကနေ ထထိုင်ခွင့်ရတဲ့အချိန်ဆို သူက ပြတင်းပေါက်ကတဆင့် အပြင်ဘက်က မြင်ရသမျှကို သူ့အခန်းဖော်အား ပြောပြလေ့ရှိသည်။ တဖက်ကုတင်က ပုဂ္ဂိုလ်အတွက်တော့ ဒီတစ်နာရီလေးအတွင်း  သူ့ကမ္ဘာလေးသည် အသွေးအရောင်စုံလှုပ်ရှားသက်ဝင်နေ သည့် ဆေးရုံခန်းရဲ့အပြင်သို့ဖြန့်ကျက်ကွန့်မြူးနိုင်ပေသည်။ ပြတင်းပေါက်မှ လှပသည့်ရေကန်လေး ရှိသည့် ပန်းခြံကိုလှမ်းမြင်ရနိုင်သည်။ ကလေးငယ်များ လှေကလေးတွေစီးကြ၊ ငွေငန်းဖြူနှင့် ဘဲများမြူးထူး ရေကူးကြ။ ငယ်ရွယ်သူစုံတွဲလေးများလက်ခြင်းချိတ်လျက် ရောင်စုံယှက်သွေးဖြာနေသည့် […]

အခုပြောချင်တာလေးကတော ့ ရွှေထည် ဒုံး ဝယ်တဲ့အကြောင်းပါပဲ ။ ဒုံး ထည်ဆိုတာကအလျော့ ့တွက်လက်ခမပါပဲရွှေတန်ဘိုးကိုပေါက်ဈေးနဲ့တွက်ပြီးရောင်းတာကိုဆိုလိုတာပါ ။ တကယ်တန်းသာအဲဒီလိုဝယ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်၊ ဝယ်ရတဲ့သူတွေအနေနဲ့မနစ်နာပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ — ဒုံး ထည်တွေကို ဆိုင်အနေနဲ့ဘယ်လောက်မှန်မှန်ကန်ကန်ရောင်းသလဲဆိုတာစဉ်းစားစရာပဲ — ဒုံး ထည်ဘယ်လိုဖြစ်လာရသလဲလို့လေ့လာကြည့်တော့ —ဆိုင်တွေကရောင်းလိုက်တဲ့ရွှေထည်ပစ္စည်းကို ဝယ်သူကဆိုင်ကိုပြန်ရောင်းတဲ့အခါမှာ –အလျော့တွက်ဘိုး၊လက်ခနဲ့ကျောက်ဘိုးတွေနှုတ်ပြီးလက်ရှိပေါက်ဈေးထက် အနည်းဆုံး (၁၅၀၀၀) လောက်ခွာပြီးပြန်ဝယ်ထားတဲ့ရွှေထည်တွေပါ။ဆိုင်ပြန်တွေဆိုပါတော့–အပေါင်ဆုံးတွေလဲ ပါ ပါတယ်။ဒီလိုဝတ်ပြီးသားရွှေထည်တွေကိုအရောင်တင်ဂျီးဆေးပြီးပြန်ရောင်းတာကို ဒုံး လို့ခေါ်တာပါ။ ဒီတော့ ဒုံး ထည်တွေမှာပိန်တာတို့၊ ပွန်းတာတို့ လည်းပါနိုင်ပါတယ်–ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အလျော့တွက်လက်ခမပါရွှေပေါက်ဈေးနဲ့ဝယ်ရရင်တော့ဝယ်သူရောရောင်းသူပါမနာပါဘူး။ဆိုင်ရှင်ကအသစ်အဖြစ်ရောင်းစဉ်ကတည်းကမြတ်ပြီးသားပါ–ပြန်ဝယ်တော့လည်း သူ့ဘက်ကမနာအောင်လျော့ပြီးဝယ်ထားတာပဲ– တချို ့ရွှေဆိုင်ကြီးတွေကတောင်အနာလွတ်ရင်အရောင်တင်ပြီးအသစ်ဈေးနဲ့ပြန်ရောင်းတယ်ဆိုပဲ– ဒါပေမဲ့ဆာမိတို့တွေဝယ်ကြရတဲ့ ဒုံး ထည်အများစုကတော့အဲဒီလိုမဟုတ်ကြေင်းပါ–ဆိုင်တိုင်းကိုမဆိုလိုပေမဲ့မြို ့သစ့်ဆင်ခြေဖုံးနဲ့ မြို ့ငယ်လေးတွေမှာရောင်းကြတဲ ့ ဒုံး ထည်တွေကတော ့အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါတယ်— ဒုံး လို ့ဆိုလိုက်တာနဲ ့အများသိပြီးတဲ့အတိုင်းအလျော့တွက်၊လက်ခ မပါရပါဘူး။ ဟုတ်ကဲ့ ့–သူတို့ရောင်းတာကလဲဘောက်ချာထဲထည့်မရေးပါဘူး– […]

လူမှုရေးနယ်ပယ်တွင်လိုက်လျှောညီထွေပေါင်းသင်းပြီး၊ အလိုက်အထိုက်နေလေ့ရှိသောကျနော်သည်လူမှုရေးကောင်းသည်ဟူ ပြောရန်မဝံ့ရဲသော်လည်းလူမှုရေးညံ့သူမဟုတ်သည်ကိုတော့ရဲဝံ့စွာအာမခံနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ကျနော် “ကြောင်မှုရေး”တွင်ကားလွန်စွာညံ့ကြောင်းဝန်ခံရပေမည်။ နားရှုပ်သွားပါသလား? ရှင်းပါမည်။ လူ့လောကအသိုင်းအဝိုင်းတွင်ကိုယ်နဲ့အယူအဆမတူသူများနှင့်ပြောဆိုငြင်းခုံကြရသည်မှာသဘာဝပင်ဖြစ်သည်။ ဘွဲ့လွန်သင်တန်းများ၏ဆီမီနာများ၊ (Academic meeting)အကယ်ဒမစ်မီတင်များ၊ ရှေ့နေများ၏အချေအတင်ပြောဆိုငြင်းခုန် ဆွေးနွေးကြသည်မှာရန်ဖြစ်တော့မည်ထင်ရလောက်အောင်ဖြစ်တာမျိုးပင်ရှိသည် လွှတ်တော်အစည်းအဝေးများတွင်ထရိုက်ကြ ထထိုးကြ၍ပွဲဆူကုန်သည်မျိုးလည်းသတင်းများတွင်တွေ့ဘူးသည်။ အစည်းအဝေးခန်းများတွင်ဘဲဥပုံဒါမှမဟုတ်လေးထောင့်စပ်စပ်စားပွဲများခင်းထားရခြင်းမှာတယောက်နှင့် တယောက်ထမဌိုးနိုင်ရန်ဖြစ်သည်ဟုဆရာမောင်စူးစမ်း၏ စာတပုဒ်တွင်ဖတ်ဖူးသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမှုလူအချင်းချင်းဖြစ်၍အယူအဆမတူငြင်းခုန်မှုလောက်နဲ့တော့အခင်မင်မပျက်နေနိုင်ကြပါသည်။ အငြိုးအတေးအာဃာတရှိသည်ဆိုဦးတော့မိမိကိုယ်တိုင်ဝန်ချတောင်းပန်မှုဒါမှမဟုတ်ကြားဝင်ဖြန်ဖြေပေးမှုနှင့်ပြေလည်သွားနိုင်ပါသည်။ ကျနော့မှာကား အကြောင်းတိုက်ဆိုင်၍နိုင်ငံရပ်ခြားသို့ရောက်ခဲ့ရသည်။ စရောက်ခါစဖြစ်သဖြင့်အားလပ်ချိန်မျကြည်(TV) ကြည့်သည်ကများသည်။ တနေ့(TV)အစီအစဉ်တခုမှကြောင်လေကြောင်လွင့်များအ ကြောင်းပြသည်။ (Narrator)သတင်းနောက်ခံပြောသူကလဲအပြောကောင်းလှသည်။ ဤနိုင်ငံတွင်ကြောင်လေကြောင်လွင့်တသိန်း ခွဲခန့်ရှိမည်ဟုခန့်မှန်းကြောင်းဆိုပါသည်။ သူတို့၏နေထိုင်သွားလာပုံကိုတင်ပြသောမှတ်တမ်းရုပ်ရှင်ကိုပြပါသည်။ ဘော့စ်ဟု　(Narrator)ကနာမည်ပေးထားသောကြောင်လေကြောင်လွင့်တကောင်၏နယ်မြေသတ်မှတ်ပိုင်ဆိုင်ပုံ၊ မယားယူထားပုံ၊ ကြောင်တို့၏ အသက်၁၅နှစ်ဆိုသည်မှာလူသားတို့၏အသက်၆၀ ကျော်အရွယ်နှင့်အတူတူဟုယူဆနိုင်ပုံ၊ စသဖြင့်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလှသည်။ ဤသို့နှင့်သထိထားကြည့်မိတော့မိမိနေသောအိမ်နားတွင်လည်းကြောင်လေကြောင်လွင့်များစွာရှိကြောင်းတွေ့ရသည်။ တပတ်နှစ်ကြိမ်အမှိုက်သိမ်းစံနစ်အရတညကြိုပစ်ထားကြသောအမှိုက်ကန်လေးထဲမှ အမှိုက်တို့ကိုမွှေနှောက်ရှာဖွေစားသောက်နေ ကြသောကြောင်အများအပြားတွေ့ရသဖြင့်စိတ်တွင်အကြံတခုဖြစ်မိသည်။ စူပါမားကက်များတွင်ကြောင်စာအိတ်များတွေ့ဖူးသည်။ အဲဒါဝယ်ကြွေးရလျှင်သူတို့လဲစားရမည်၊ အမှိုက်တွေလဲမပွနိုင်တော့ဟုစဉ်းစားမိသည်။ သို့နှင့်မိမိနေသောအခန်းက၂ ထပ်၏ကော်ရစ်ဒါထောင့် ဆုံးဖြစ်နေ၍အဆင်ပြေစွာပင်ကြောင်စာခွက်၊ ရေခွက်များချပြီးမနက်တကြိမ်၊ ညအိမ်ပြန်လာချိန်တကြိမ်အစာထဲ့ရေထဲ့ကြွေးဖြစ်တော့သည်။ ဤအိမ်တွင်(၁၂) နှစ်ကျော်နေခဲ့သဖြင့် ၁၂ နှစ် ဤအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အားဒါနပြုခဲ့သည်။ ကြောင်များအားလုံးလာစားပုံရပါသည်။ […]

လူသားတစ်ယောက်သည် မွေးဖွားသည့်အချိန်မှစပြီး ရွေးချယ်၍ ရနိုင်သည့်အရာနှင့် ရွေးချယ်၍ မရနိုင်သည့် အရာတို့က တစ်ပြိုင်နက်တည်း ပေါ်ပေါက်လာသည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ ရွေးချယ်၍ မရနိုင်သော အရာကတော့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ရုပ်ရည်အဆင်းသဏ္ဌာန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ မည်သူမဆို ရုပ်ရည်ရူပကာ လှပချင်ပါသော်လည်း ထိုမိမိမွေးရာပါ အကောင်း ပကတိရုပ်ရည်ရူပကာအား ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်မရှိချေ။ တချို့က ပြောကြမည် ပလတ်စတစ်ဆာဂျီ လုပ်ရင် ရတာပဲလို့ ဆိုချင်ဆိုကြမည်။ ထိုကြောင့် အကောင်းပကတိလို့ သုံးနှုန်းထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ မိခင် ဖခင်တို့၏ မျိုးရိုးဗီဇအရ အသားအရေ မည်းခြင်း၊ ဖြူခြင်းရှိနိုင်သည်။ သို့သော် ရုပ်ဆင်းရူပကာမှာ လှချင်မှ လှမည်၊ ရုပ်ဆိုးချင်လည်း ဆိုးနိုင်ပေသည်။ မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ ရွေးချယ်၍ မရနိုင်ချေ။ ကိုယ်လက်အင်္ဂါ မပြည့်မစုံနှင့် မွေးဖွားလာသည့်ကလေးများပင် အနမတဂ္ဂရှိပေသည်။ တစ်ဖန် ရုပ်ဆင်းရူပကာလှသည့် ကလေးဖြစ်စေ၊ မလှသည့်ဖြစ်စေ ထိုကလေးအဖို့ […]